Παρουσίαση:
Στις επόμενες σελίδες της Κομμουνιστικής Ενότητας δημοσιεύουμε ιστορικά κείμενα του συντρόφου Χ. Ποσάδας πάνω στην Ελλάδα και πάνω στο διαρκή ιμπεριαλιστικό πόλεμο, σαν συμβολή στο προσεχές Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στη συζήτηση που υπάρχει στην Αριστερά, γύρω από την προοδευτική, αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική διέξοδο στην Ελλάδα, μέρος της Ευρώπης και του κόσμου. Επίσης δημοσιεύουμε, αρχικά, τα μετεκλογικά συμπεράσματα της 1ης εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, πριν ένα και κάτι χρόνο, όπου συνδέαμε εξαρχής την εκλογική νίκη και τώρα την Κυβέρνηση της Αριστεράς, με την εφαρμογή των αποφάσεων του πρώτου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, που πρέπει να είναι ο στρατηγικός, προγραμματικός, πολιτικός όσο και τακτικός καθοδηγητής της Κυβέρνησης της Αριστεράς. Γιατί στην Αριστερά και στο πρόγραμμά της έδωσε την πλειοψηφία ο ελληνικός λαός κι όχι σ΄ έναν οποιοδήποτε κυβερνητικό διαχειριστή του καπιταλιστικού κράτους και της υποταγής του στον ιμπεριαλισμό και το «κουαρτέτο» του. Οι τακτικές κινήσεις και διαπραγματεύσεις της Κυβέρνησης της Αριστεράς με τον ιμπεριαλισμό, πρέπει και μπορούν να γίνονται -κατά τη γνώμη μας γίνονται, αλλά μόνο σε ένα («ταξικό κοινωνικό πρόσημο») και όχι επαρκή βαθμό-, σ’ αυτή την κατεύθυνση, με όρους ταξικής ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗΣ ΚΙ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ, ΕΠΙΒΟΛΗ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ. Που κύριο σκοπό έχει τώρα ν’ ανατρέψει, μαζί με το εσωτερικό μαύρο μέτωπο, αυτή την Κυβέρνηση της Αριστεράς. Το «ΤΑΞΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΣΗΜΟ» της κυβερνητικής διαπραγμάτευσης και μέτρων, ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ, ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ, ΒΑΡΒΑΡΗ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΚΗ «ΕΞΙΣΩΣΗ» ΣΤΗ ΧΩΡΑ.
Αν ο ιμπεριαλισμός έχει ακόμα την Οικονομική Ηγεμονία, στα πλαίσια άλλωστε του δικού του στρατοπέδου, του καπιταλιστικού, στα οποία -για την ώρα- ανήκει και η Ελλάδα, η Αριστερά, στην Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο, μπορεί και πρέπει, εν μέρει έχει ήδη (μέσα κι από την Κυβέρνησή της στην Ελλάδα) την Κοινωνική, αλλά και την Πολιτική Ηγεμονία, που πρέπει και μπορεί ν’ αμφισβητήσει -και ν’ ανατρέψει τελικά- και την Οικονομική Ηγεμονία του ιμπεριαλισμού. Κι αυτό άμεσα πρέπει να ξεκινήσει με το Ανεξάρτητο, Αντιολιγαρχικό και Αντιιμπεριαλιστικό Νομοθετικό Έργο της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στο Δημοκρατικό, Κοινωνικό, Πολιτικό και Οικονομικό πεδίο. ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΠΑΙΡ ΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΑΙ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΗΣ, ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Το γεγονός ότι αυτή η αριστερή κριτική, χρησιμοποιείται από τη γραφειοκρατία της «αριστεράς» (τα εισαγωγικά δεν αφορούν τα Κόμματα, αλλά τη γραφειοκρατία τους), σαν άλλοθι για την αντεπαναστατική «ανίερη» συμμαχία της με τον καπιταλισμό και τους πολιτικούς και μιντιακούς εκπροσώπους του, δεν πρέπει με τη σειρά του να χρησιμοποιείται από τον ΣΥΡΙΖΑ και την Κυβέρνησή του (από τη γραφειοκρατία τους), σαν άλλοθι για αντιπαράθεση με την αριστερά και όχι με το σύστημα.
Όπως θα δει ο αναγνώστης αυτών των κειμένων του Χ. Ποσάδας, υπάρχουν όλες οι ιστορικές οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες στην Ελλάδα και τον κόσμο, για να προωθηθεί η αντιιμπεριαλιστική, αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική Ηγεμονία και Μετασχηματισμός. Παρά την ανοιχτή προδοσία της γραφειοκρατίας κάθε απόχρωσης που μεσολάβησε, κύρια στο κέντρο και το «Φάρο που Φώτιζε τον κόσμο», την ΕΣΣΔ, η διαρκής ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική πάλη της εργατικής τάξης και όλου του λαού και η «ωρίμανση των μαζών του κόσμου για το σοσιαλισμό», με επικεφαλής τις σοβιετικές μάζες και την κομμουνιστική πρωτοπορία τους, δεν επέτρεψε να υποχωρήσει πολύ και για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο ευνοϊκός συσχετισμός των δυνάμεων για το σοσιαλιστικό μετασχηματι- σμό της κοινωνίας, έτσι όπως αναλύεται στα κείμενα αυτά. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, το κύριο στοιχείο αυτού του συ- σχετισμού, είναι το γεγονός ότι είναι αυτή η πάλη και ωρίμανση των λαών, αυτή που κράτησε σχεδόν χωρίς διακοπή, την «πρώην ΕΣΣΔ», στο «τωρινό» και διαρκές Παγκόσμιο Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο, στο οποίο πρέπει να στηριχτεί και η Ελλάδα. Το έκαναν ακόμα και αστοί ηγέτες, όπως ο Καραμανλής και ο Μαύρος, όπως εξηγεί ο Χ. Ποσάδας, βλέποντας ότι ο καπιταλισμός είναι όχι μόνο σε αποσύνθεση, εσωτερικό ανταγωνισμό και ανίκανος να βγάλει τη χώρα από την καθυστέρηση και να την αναπτύξει, αλλά και ΑΔΥΝΑΜΟΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΠΕ- ΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. Είναι αυτή η πάλη, ωρίμανση και συσχετισμός, που ανέδειξε την Αριστερά στην Κυβέρνηση της Ελλάδας. Είναι αυτό επίσης που έχει κάνει αυτή η Κυβέρνηση να έχει αποκτήσει τόσα στηρίγματα σε παγκόσμια κλίμακα, ακόμα και του Πάπα, του Πατριάρχη και του Αρχιεπισκόπου. Όχι μόνο για την Αντίστασή της στον ιμπεριαλισμό, αλλά και γιατί με την κομμουνιστική υποδοχή των προσφύγων και των μεταναστών έκφρασε, μαζί με τον ελληνικό λαό, ότι «ο κόσμος είναι ώριμος για το σοσιαλισμό» (Χ. Ποσάδας). Ακόμα και ο Πάπας, για να μπορέσει να σταθεί στον κόσμο, πάει ενάντια στις καπιταλιστικές «αξίες» της ΕΕ και του ιμπεριαλισμού, καταγγέλλοντάς τους ταυτόχρονα ότι κάνουν ένα «διαρκή πόλεμο».
Κάνοντας λοιπόν έναν ιστορικό απολογισμό του τί μεσολάβησε από τη στιγμή που γράφτηκαν αυτά τα κείμενα του Χ. Ποσάδας μέχρι σήμερα, εύκολα θα διαπιστώσει ότι έχουν επαληθευτεί πλήρως. Όχι μόνο γιατί μέσα σε λίγα χρόνια επιστρέφουμε -σε ανώτερο επίπεδο- στη σύγκρουση, ακόμα και πολεμική, «ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΣΥΣΤΗΜΑ», παρά και ενάντια στην «ειρηνική συνύπαρξη»-συμμαχία καπιταλισμού- γραφειοκρατίας (έτσι όπως αυτή η συμμαχία έγινε ανοιχτά, ξεκάθαρα «ειλικρινά», στα χρόνια που μεσολάβησαν), αλλά και γιατί η σοσιαλιστική ανθρωπότητα μπορεί και πρέπει και πάλι να νικήσει. Εύκολα επίσης θα διαπιστώσει, ότι είναι επίσης αυτά τα κείμενα, μέρος μόνο της μεγάλης, μαρξιστικής-λενινιστικής-τροτσκιστικής-ποσαδικής συμβολής του Χ. Ποσάδας και της Τροτσκιστικής-Ποσαδικής 4ης Διεθνούς, που συνέβαλαν στην οργάνωση της τωρινής φάσης της ιστορίας του κοινωνικού επαναστατικού προτσές και μετασχηματισμού, στον κόσμο και στην Ελλάδα.
Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ.
Το Ενιαίο Μέτωπο στην Ελλάδα και το πρόγραμμα των κοινωνικών μετασχηματισμών
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
"Η φύση της προετοιμασίας του πολέμου"
Στις επόμενες σελίδες της Κομμουνιστικής Ενότητας δημοσιεύουμε ιστορικά κείμενα του συντρόφου Χ. Ποσάδας πάνω στην Ελλάδα και πάνω στο διαρκή ιμπεριαλιστικό πόλεμο, σαν συμβολή στο προσεχές Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στη συζήτηση που υπάρχει στην Αριστερά, γύρω από την προοδευτική, αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική διέξοδο στην Ελλάδα, μέρος της Ευρώπης και του κόσμου. Επίσης δημοσιεύουμε, αρχικά, τα μετεκλογικά συμπεράσματα της 1ης εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, πριν ένα και κάτι χρόνο, όπου συνδέαμε εξαρχής την εκλογική νίκη και τώρα την Κυβέρνηση της Αριστεράς, με την εφαρμογή των αποφάσεων του πρώτου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, που πρέπει να είναι ο στρατηγικός, προγραμματικός, πολιτικός όσο και τακτικός καθοδηγητής της Κυβέρνησης της Αριστεράς. Γιατί στην Αριστερά και στο πρόγραμμά της έδωσε την πλειοψηφία ο ελληνικός λαός κι όχι σ΄ έναν οποιοδήποτε κυβερνητικό διαχειριστή του καπιταλιστικού κράτους και της υποταγής του στον ιμπεριαλισμό και το «κουαρτέτο» του. Οι τακτικές κινήσεις και διαπραγματεύσεις της Κυβέρνησης της Αριστεράς με τον ιμπεριαλισμό, πρέπει και μπορούν να γίνονται -κατά τη γνώμη μας γίνονται, αλλά μόνο σε ένα («ταξικό κοινωνικό πρόσημο») και όχι επαρκή βαθμό-, σ’ αυτή την κατεύθυνση, με όρους ταξικής ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗΣ ΚΙ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ, ΕΠΙΒΟΛΗ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ. Που κύριο σκοπό έχει τώρα ν’ ανατρέψει, μαζί με το εσωτερικό μαύρο μέτωπο, αυτή την Κυβέρνηση της Αριστεράς. Το «ΤΑΞΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΣΗΜΟ» της κυβερνητικής διαπραγμάτευσης και μέτρων, ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ, ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ, ΒΑΡΒΑΡΗ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΚΗ «ΕΞΙΣΩΣΗ» ΣΤΗ ΧΩΡΑ.
Αν ο ιμπεριαλισμός έχει ακόμα την Οικονομική Ηγεμονία, στα πλαίσια άλλωστε του δικού του στρατοπέδου, του καπιταλιστικού, στα οποία -για την ώρα- ανήκει και η Ελλάδα, η Αριστερά, στην Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο, μπορεί και πρέπει, εν μέρει έχει ήδη (μέσα κι από την Κυβέρνησή της στην Ελλάδα) την Κοινωνική, αλλά και την Πολιτική Ηγεμονία, που πρέπει και μπορεί ν’ αμφισβητήσει -και ν’ ανατρέψει τελικά- και την Οικονομική Ηγεμονία του ιμπεριαλισμού. Κι αυτό άμεσα πρέπει να ξεκινήσει με το Ανεξάρτητο, Αντιολιγαρχικό και Αντιιμπεριαλιστικό Νομοθετικό Έργο της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στο Δημοκρατικό, Κοινωνικό, Πολιτικό και Οικονομικό πεδίο. ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΠΑΙΡ ΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΑΙ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΗΣ, ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Το γεγονός ότι αυτή η αριστερή κριτική, χρησιμοποιείται από τη γραφειοκρατία της «αριστεράς» (τα εισαγωγικά δεν αφορούν τα Κόμματα, αλλά τη γραφειοκρατία τους), σαν άλλοθι για την αντεπαναστατική «ανίερη» συμμαχία της με τον καπιταλισμό και τους πολιτικούς και μιντιακούς εκπροσώπους του, δεν πρέπει με τη σειρά του να χρησιμοποιείται από τον ΣΥΡΙΖΑ και την Κυβέρνησή του (από τη γραφειοκρατία τους), σαν άλλοθι για αντιπαράθεση με την αριστερά και όχι με το σύστημα.
Όπως θα δει ο αναγνώστης αυτών των κειμένων του Χ. Ποσάδας, υπάρχουν όλες οι ιστορικές οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες στην Ελλάδα και τον κόσμο, για να προωθηθεί η αντιιμπεριαλιστική, αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική Ηγεμονία και Μετασχηματισμός. Παρά την ανοιχτή προδοσία της γραφειοκρατίας κάθε απόχρωσης που μεσολάβησε, κύρια στο κέντρο και το «Φάρο που Φώτιζε τον κόσμο», την ΕΣΣΔ, η διαρκής ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική πάλη της εργατικής τάξης και όλου του λαού και η «ωρίμανση των μαζών του κόσμου για το σοσιαλισμό», με επικεφαλής τις σοβιετικές μάζες και την κομμουνιστική πρωτοπορία τους, δεν επέτρεψε να υποχωρήσει πολύ και για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο ευνοϊκός συσχετισμός των δυνάμεων για το σοσιαλιστικό μετασχηματι- σμό της κοινωνίας, έτσι όπως αναλύεται στα κείμενα αυτά. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, το κύριο στοιχείο αυτού του συ- σχετισμού, είναι το γεγονός ότι είναι αυτή η πάλη και ωρίμανση των λαών, αυτή που κράτησε σχεδόν χωρίς διακοπή, την «πρώην ΕΣΣΔ», στο «τωρινό» και διαρκές Παγκόσμιο Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο, στο οποίο πρέπει να στηριχτεί και η Ελλάδα. Το έκαναν ακόμα και αστοί ηγέτες, όπως ο Καραμανλής και ο Μαύρος, όπως εξηγεί ο Χ. Ποσάδας, βλέποντας ότι ο καπιταλισμός είναι όχι μόνο σε αποσύνθεση, εσωτερικό ανταγωνισμό και ανίκανος να βγάλει τη χώρα από την καθυστέρηση και να την αναπτύξει, αλλά και ΑΔΥΝΑΜΟΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΠΕ- ΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. Είναι αυτή η πάλη, ωρίμανση και συσχετισμός, που ανέδειξε την Αριστερά στην Κυβέρνηση της Ελλάδας. Είναι αυτό επίσης που έχει κάνει αυτή η Κυβέρνηση να έχει αποκτήσει τόσα στηρίγματα σε παγκόσμια κλίμακα, ακόμα και του Πάπα, του Πατριάρχη και του Αρχιεπισκόπου. Όχι μόνο για την Αντίστασή της στον ιμπεριαλισμό, αλλά και γιατί με την κομμουνιστική υποδοχή των προσφύγων και των μεταναστών έκφρασε, μαζί με τον ελληνικό λαό, ότι «ο κόσμος είναι ώριμος για το σοσιαλισμό» (Χ. Ποσάδας). Ακόμα και ο Πάπας, για να μπορέσει να σταθεί στον κόσμο, πάει ενάντια στις καπιταλιστικές «αξίες» της ΕΕ και του ιμπεριαλισμού, καταγγέλλοντάς τους ταυτόχρονα ότι κάνουν ένα «διαρκή πόλεμο».
Κάνοντας λοιπόν έναν ιστορικό απολογισμό του τί μεσολάβησε από τη στιγμή που γράφτηκαν αυτά τα κείμενα του Χ. Ποσάδας μέχρι σήμερα, εύκολα θα διαπιστώσει ότι έχουν επαληθευτεί πλήρως. Όχι μόνο γιατί μέσα σε λίγα χρόνια επιστρέφουμε -σε ανώτερο επίπεδο- στη σύγκρουση, ακόμα και πολεμική, «ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΣΥΣΤΗΜΑ», παρά και ενάντια στην «ειρηνική συνύπαρξη»-συμμαχία καπιταλισμού- γραφειοκρατίας (έτσι όπως αυτή η συμμαχία έγινε ανοιχτά, ξεκάθαρα «ειλικρινά», στα χρόνια που μεσολάβησαν), αλλά και γιατί η σοσιαλιστική ανθρωπότητα μπορεί και πρέπει και πάλι να νικήσει. Εύκολα επίσης θα διαπιστώσει, ότι είναι επίσης αυτά τα κείμενα, μέρος μόνο της μεγάλης, μαρξιστικής-λενινιστικής-τροτσκιστικής-ποσαδικής συμβολής του Χ. Ποσάδας και της Τροτσκιστικής-Ποσαδικής 4ης Διεθνούς, που συνέβαλαν στην οργάνωση της τωρινής φάσης της ιστορίας του κοινωνικού επαναστατικού προτσές και μετασχηματισμού, στον κόσμο και στην Ελλάδα.
Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ.
Το Ενιαίο Μέτωπο στην Ελλάδα και το πρόγραμμα των κοινωνικών μετασχηματισμών
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
"Η φύση της προετοιμασίας του πολέμου"