Σελίδες

Τρίτη 11 Απριλίου 2017

Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΚΙ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ Η ΡΩΣΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Έκτακτή σημείωση:

Λίγο πριν τη δημοσίευση αυτής μας της απόφασης, μάθαμε ότι στη Διακήρυξη της Μαδρίτης των χωρών της Νότιας Ευρώπης υπάρχει η ακόλουθη –καθόλου αποτέλεσμα απλά μιας «χαζοχαρούμενης» έτσι κι αλλιώς καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής Διάσκεψης- ανοιχτά πολεμοχαρής και φασιστική πρόταση, που συνυπέγραψε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Τσίπρας! … «Η επίθεση που πραγματοποιήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη στρατιωτική αεροπορική βάση Ας Σαϊράτ στη Συρία είχε την κατανοητή πρόθεση να προλάβει και να αποτρέψει την εξάπλωση και χρήση χημικών όπλων και ήταν περιορισμένη και επικεντρωμένη σε αυτόν τον στόχο». Ο ελληνικός λαός και μαζί του κι εμείς, καταδικάζουμε αυτή τη θέση του πρωθυπουργού της χώρας μας, αλλά ταυτόχρονα καλούμε το ΣΥΡΙΖΑ να διαχωρίσει ανοιχτά τη θέση απ’ αυτή του προέδρου του, που είναι ένα από τα σημάδια της αναγκαίας και άμεσης στροφής του Κόμματος αυτού στην εφαρμογή των αποφάσεων των Συνεδρίων του, για αντινεοφιλελεύθερη-αντιπολεμική, αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική κατεύθυνση του Κόμματος και της χώρας και βέβαια με μια ηγεσία που ν’ ανταποκρίνεται σ’ αυτό, παλεύοντας ήδη ενάντια στη γραφειοκρατία του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, κομματική και κρατική. Στο κύριο άρθρο του προηγούμενου φύλλου του περιοδικού μας ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ είχαμε γράψει: «Ο καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός…  προσπαθεί και θα προσπαθήσει να κάνει άμεσα μέσω της ΝΔ και του Μητσοτάκη στην Ελλάδα –προσθέτουμε εδώ :και βέβαια μέσω του Τσίπρα –πιστεύουμε ότι σίγουρα δεν θα μπορέσει μέσω του ΣΥΡΙΖΑ-υποχώρηση του συστήματος στο έλασσον, για να εξακολουθεί να πετυχαίνει το μάξιμουμ, δηλαδή η Ελλάδα να είναι πιστό μέρος του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των πολεμικών προετοιμασιών και δράσεων, με όλα τα μέσα, του συστήματος, ενάντια στα παγκόσμια κέντρα αυτής της ανυπακοής και αντίστασης , που είναι η Ρωσία, η Κίνα, όλα τα Εργατικά κι Επαναστατικά Κράτη και οι σύμμαχοί τους, αλλά και άμεσα ενάντια σε όλους τους λαούς και τις επαναστάσεις τους».

Καταδικάζουμε με επαναστατική ετοιμότητα κι αποφασιστικότητα αντιιμπεριαλιστικής, αντικαπιταλιστικής και σοσιαλιστικής αντεπίθεσης, την πολεμική πυραυλική επίθεση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ενάντια στη Συρία. Αυτό κάνουν και οι μάζες της Ελλάδας και όλου του κόσμου, που βλέπουν κάθε φορά και πιο καθαρά ότι ο παγκόσμιος καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός δεν έχει άλλη διέξοδο από την κρίση του έξω από τον πόλεμο και το φασισμό. Όχι μόνο με μέτρα καθημερινού οικονομικού, πολιτικού, κοινωνικού, πολιτιστικού και ηθικού πολέμου και φασισμού ενάντια στην ανθρωπότητα, όπως αυτό που κάνει με τα μνημονιακά «προγράμματά» του στην Ελλάδα, αλλά, καθώς βλέπει ότι η ταξική πάλη των μαζών και οι κατακτήσεις τους αντιστέκονται με σθένος ενάντια σ’ αυτά τα μέτρα –όπως στην Ελλάδα-, προετοιμάζει και κάνει και το στρατιωτικό διαρκή πόλεμο και φασισμό, εκτεινόμενο καθημερινά σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη Γη και σαν προετοιμασία για το νέο, 3ο Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο. Αυτό έκανε και πριν, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον 1ο και 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά η ανθρωπότητα, η Διαρκής Επαναστατική και Σοσιαλιστική Ταξική Πάλη και κατακτήσεις της, για να σωθεί και να προοδεύσει απέναντι σ’ αυτή τη δράση του ιμπεριαλισμού, δεν μένει μόνο στην Αντίσταση σ’ αυτόν, αλλά προετοιμάζει και την ανατροπή του και την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, της Σοσιαλιστικής. Το έδειξε τότε η ήττα του ιμπεριαλισμού σ’ αυτούς τους παγκόσμιους πολέμους και η δημιουργία πολλών Εργατικών (Σοσιαλιστικών) Κρατών, Επαναστατικών Κρατών και ταξικών, κοινωνικών και οικονομικών κατακτήσεων σ’ όλο τον κόσμο. Το δείχνει και τώρα τόσο η ουσιαστική νίκη του σοσιαλιστή Σάντερς πριν, στις ίδιες τις ΗΠΑ –που θα ήταν και εκλογικά συντριπτική αν ο φασισμός του ιμπεριαλισμού δεν του αφαιρούσε την προεδρική υποψηφιότητα και ανεξάρτητα από το τί θα έκανε στη συνέχεια ο Σάντερς, όπως και ο Ομπάμα-, όσο και οι τωρινές διαδηλώσεις των αμερικανικών μαζών, ενάντια και στη νέα επίθεση του συστήματος στη Συρία.


Βρισκόμαστε σ’ ένα επιταχυνόμενο προτσές επανάστασης-πολέμου-επανάστασης, αναπόφευκτου, στην τελευταία και ανεπίστρεπτη, ιμπεριαλιστική φάση του παγκόσμιου καπιταλισμού: αυτή της καθολικής κρίσης αποσύνθεσης, διαρκούς πολέμου και φασισμού αυτού του συστήματος, από τη μια και της Διαρκούς Σοσιαλιστικής Επανάστασης της ανθρωπότητας από την άλλη. Το να καταδικάσουμε αυτή τη νέα εγκληματική επιδρομή του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, σημαίνει ταυτόχρονα να καταδικάσουμε σε χρεοκοπία τους εγκληματικούς σκοπούς του συστήματος ενάντια στην ανθρωπότητα, αυτούς που εξυπηρετεί κι αυτή του η επιδρομή. Δηλαδή για μας σημαίνει να προετοιμάσουμε και να προωθήσουμε άμεσα, επειγόντως, το Ενιαίο Εθνικό, Τοπικό και Παγκόσμιο Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο, ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ, για τη Διαρκή Ειρήνη και Πρόοδο, που μόνο με το Σοσιαλισμό μπορεί να επιτευχθεί, χωρίς, «ΠΟΤΕ ΠΙΑ», επιστροφή στη βαρβαρότητα, το φασισμό και τον πόλεμο του ιμπεριαλισμού.

Από την εποχή του Νέρωνα, τα καθεστώτα που βρίσκονταν στη δύση τους, απέναντι σε μια ανθρωπότητα που πάντα έψαχνε το «δίκαιο και τη λογική», ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης κι εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, από αυτά τα καθεστώτα ατομικής ιδιοκτησίας, χρησιμοποιούν την προβοκάτσια, μια δήθεν «άδικη πράξη» του αντίπαλου, που εκτελούσαν τα ίδια αυτά καθεστώτα, για να «δικαιολογήσουν» την εγκληματική τους επίθεση. Έτσι και ο ιμπεριαλισμός, στη δύση αυτού του συστήματος, σε όλες τις επιδρομές, τις εισβολές, τις κατοχές και τους πολέμους του, χρησιμοποιεί αυτή την ίδια προβοκάτσια. Αυτό έκανε πάντα, όπως βέβαια και στους δύο παγκόσμιους πολέμους, αυτό έκανε πριν με τα δήθεν «χημικά όπλα» του Σαντάμ και τώρα του Άσσαντ και ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ.

Αλλά η Ρώσικη Σοσιαλιστική Επανάσταση και ο Λένιν, αντιπρόσωποι της τωρινής σωτηρίας, της ειρήνης και της προόδου της ανθρωπότητας, με τη Μετάβαση στο Σοσιαλισμό, στην αταξική κοινωνία, χωρίς εκμεταλλευτές και καταπιεστές και χωρίς εκμεταλλευόμενους και καταπιεζόμενους, ΚΑΘΙΕΡΩΣΑΝ ΤΗ «ΜΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ», ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ.

Αυτή ήταν, είναι και θα είναι, πρέπει να είναι η ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΩΡΙΝΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ, ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΚΙΝΑΣ, ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΟΥΒΑΣ, ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΙΕΤΝΑΜ, ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ, ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ. ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΚΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ. Αυτό έχει και θα έχει, σαν ένα κύριο και σωτήριο για την ανθρωπότητα αποτέλεσμα, το να σημάνει ένας τοπικός ή/και παγκόσμιος πόλεμος «όσο το δυνατό λιγότερα δεινά για την ανθρωπότητα» και «ο ιμπεριαλισμός να μην μπορεί να κάνει αυτό τον πόλεμο όταν, όπου και όπως θέλει» (Χ. Ποσάδας). Συγκεκριμένα τώρα, πρέπει να γίνει καλύτερη πολιτική και στρατιωτική προετοιμασία, σε υποστήριξη της Συρίας ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ώστε στο μεταξύ, ανάμεσα στ’ άλλα, αυτή η επιδρομή του ιμπεριαλισμού «να γυρίσει σαν μπούμερανγκ ενάντιά του». Στις ίδιες τις ΗΠΑ, στη Μέση Ανατολή και σ’ όλο τον κόσμο, σε Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο κι Αντεπίθεση, ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ.

Η κρίση αποσύνθεσης του ιμπεριαλισμού, έτσι όπως εκφράζεται, κύρια  στα δύο από τα τρία κέντρα του, στον αμερικάνικο και δυτικοευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό, με την ουσιαστική οικονομική, πολιτική και πολιτιστική-ηθική διάλυση της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και με τις εσωτερικές διαλυτικές διαμάχες στις ΗΠΑ, ακόμα και ανάμεσα στις τρεις εξουσίες του συστήματος,  Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική, δεν έχει άλλη διέξοδο για την επιβίωση του καπιταλιστικού συστήματος, έξω από τη στρατιωτική και φασιστική προετοιμασία και δράση του συστήματος ενάντια στους επαναστατημένους λαούς. Στην Ευρώπη με την ενίσχυση των στρατιωτικών δομών και διεργασιών –σε υποκατάσταση όλων των άλλων, οικονομικών και πολιτικών «δημοκρατικών» δομών- και στις ΗΠΑ με τις «αποφάσεις για τον πόλεμο, που παίρνονται σε κορυφές που βρίσκονται πάνω ακόμα κι από το ΝΑΤΟ και το Πεντάγωνο» (Χ. Ποσάδας). Γιατί η αποσύνθεση του συστήματος και το βάρος και η πίεση των λαών και των χωρών που συμμετέχουν στο ΝΑΤΟ και η πίεση του αμερικάνικου λαού πάνω στο Πεντάγωνο, εμποδίζει και συγκρατεί τους κεντρικούς, πολεμικούς και φασιστικούς σκοπούς κι αποφάσεις αυτών των ιμπεριαλιστικών κορυφών. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι κι αυτή η απόφαση πάρθηκε «ερήμην» όλων των άλλων τωρινών δομών του ιμπεριαλισμού, ακόμα και των στρατιωτικών, όπως του ΝΑΤΟ και πολύ περισσότερο βέβαια «ερήμην» οποιασδήποτε από τις τρεις «δημοκρατικές» εξουσίες του συστήματος στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι γίνεται λίγες μέρες μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον Τραμπ, όπως το είχαμε προβλέψει, αφού «στο πρόσωπό του αυτές οι κορυφές του συστήματος, πάνω από το ίδιο το ΝΑΤΟ και το Πεντάγωνο, βρίσκουν τον αναγκαίο για το σύστημα άμεσο συνδυασμό, δύο σε ένα, του πολέμου και του φασισμού του», όπως έχουμε αναλύσει! Γιατί ανάμεσα στ’ άλλα αυτή η στρατιωτική πολεμική και φασιστική προετοιμασία και δράση, είναι αυτή –και μόνο αυτή- που προσπαθεί και μπορεί να συσπειρώσει τον σε ολοκληρωτική κρίση αποσύνθεσης βρισκόμενο κι έτσι κι αλλιώς πολεμικό και φασιστικό παγκόσμιο ιμπεριαλισμό. Όπως εκφράστηκε στην «εκ των υστέρων» και «προ τετελεσμένων» ομόφωνη υποστήριξη του ΝΑΤΟ και των εκπροσώπων του δυτικοευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού σ’ αυτή την επιδρομή στη Συρία.

Δεν υπάρχει καμιά «δημοκρατία» στο συγκεντρωτισμό του παγκόσμιου καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού και του κέντρου του, του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, γύρω από τις αποφάσεις του. Απέναντι κι ενάντια σ’ αυτό είναι αναγκαίος και δυνατός ο συγκεντρωτισμός της αντιιμπεριαλιστικής απάντησης, με όλα τα μέσα, εκφρασμένη από το αντικειμενικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο στον κόσμο κι έτσι όπως εκφράστηκε και τώρα από τις ταξικές, επαναστατικές και σοσιαλιστικές δυνάμεις και κυβερνήσεις όλου του κόσμου απέναντι σ’ αυτή την πυραυλική επιδρομή στη Συρία. Στην άμεση κι επείγουσα πορεία προς το Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό της προοδευτικής και σοσιαλιστικής ανθρωπότητας, του Ενιαίου Αντιιμπεριαλιστικού-Αντικαπιταλιστικού Μετώπου, του Ενιαίου Μετώπου της Αριστεράς όλων των αποχρώσεων και σε κάθε χώρα και στον κόσμο, της Ενότητας του Παγκόσμιου Κομμουνιστικού Κινήματος και της Νέας Κομμουνιστικής Διεθνούς, η αμείλικτη πορεία της ταξικής πάλης και της «τελικής σύγκρουσης συστήματος ενάντια σε σύστημα» (Χ. Ποσάδας), κάνει ώστε ο τωρινός άμεσος συγκεντρωτισμός γύρω από τη Ρωσία, την Κίνα, τη Β. Κορέα, την Κούβα, το Βιετνάμ κι όλες τις επαναστατικές και προοδευτικές κυβερνήσεις  και τις «υπαρκτές» συμμαχίες τους, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ. Σ’ αυτή την κατεύθυνση και γι’ αυτό χαιρετίζουμε την άμεση και με όλα τα μέσα –και με στρατιωτική προετοιμασία και βοήθεια στη Συρία- απάντηση της  Ρωσίας σ’ αυτή τη νέα εγκληματική δράση του ιμπεριαλισμού.

Ο ιμπεριαλισμός κάνει τον πόλεμο και το φασισμό, γιατί είναι, εδώ και έναν και πάνω αιώνα, μια αναπόφευκτη, αμείλικτη ανάγκη του. Κάθε φορά και περισσότερο στερείται από κάθε κοινωνική βάση σ’ αυτό κι αντίθετα η κοινωνική βάση σε όλο τον κόσμο «είναι ώριμη για το σοσιαλισμό». Όπως το ομολογεί ο ίδιος, ενάντια σ’ αυτή των ωρίμανση στρέφεται τώρα και κύρια ο φασίστας-πολεμοχαρής, όσο και ο «βαθιά νυχτωμένος»  και «τρελός» Τραμπ, γνήσιος αντιπρόσωπος όλων αυτών των χαρακτηριστικών του συστήματος. Η ανθρωπότητα δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιμένει τη δημιουργία γνήσιων, επιστημονικών σοσιαλιστικών ηγεσιών, για να σωθεί από την καταστροφή που την καταδικάζει ο ιμπεριαλισμός, αλλά οικοδομεί αυτές τις ηγεσίες στην αναγκαία, άμεση κι επείγουσα ταξική, επαναστατική, αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική πορεία! ΟΠΟΙΑ ΜΟΡΦΗ ΚΙ ΑΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΥΤΟ. Και είναι φανερό ότι η άμεση, συγκεντρωμένη και συγκεντρωτική μορφή αυτής της αντιιμπεριαλιστικής απάντησης είναι η Ρωσία, η Κίνα και η όλο και πιο πλατιά και βαθιά συμμαχία τους! Η ταξική, δηλαδή πραγματική, ουσία αυτής της ιμπεριαλιστικής επιδρομής στη Συρία, δεν είναι οι «ενδοϊμπεριαλιστικές συγκρούσεις», όπως –τουλάχιστον αντι-ιστορικά-  λέει η γραφειοκρατική ηγεσία του ΚΚΕ, αλλά ο αντιιμπεριαλιστικός και σοσιαλιστικός κύκλος και ουσία «Διαρκής Σοσιαλιστική Επανάσταση-Διαρκής ιμπεριαλιστικός Πόλεμος-Διαρκής Σοσιαλιστική Επανάσταση». Ο ιμπεριαλισμός κάνει τώρα τον πόλεμο, στην ουσία, ενάντια στην «ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ», ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΠΡΙΝ 100 ΑΚΡΙΒΩΣ ΧΡΟΝΙΑ, ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΡΩΣΙΚΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Που όπως αποδείχνει η στάση της τωρινής Ρωσίας, οι κατακτήσεις της, όπως οι στρατιωτικές, σε υπεράσπιση όλης της ανθρωπότητας, παραμένουν ζωντανές, παρά την προδοσία των γραφειοκρατικών ηγεσιών.

Είναι ο ιμπεριαλισμός αυτός που κάνει τον πόλεμο σ’ αυτή τη φάση της ιστορίας, είναι πάντα ο επιτιθέμενος και γι’ αυτό ο πόλεμος είναι ιμπεριαλιστικός, εκμεταλλευτικός και καταπιεστικός, βάρβαρος και φασιστικός, ενάντια σε Εργατικά Κράτη, ενάντια σε Επαναστατικά Κράτη, ενάντια σε εκμεταλλευόμενους λαούς και έθνη και στις επαναστάσεις τους κι ενάντια σε μη ιμπεριαλιστικές χώρες και κύρια ενάντια σ’ αυτές που αντιστέκονται στα σχέδια του όπως η Συρία και πολύ περισσότερο ενάντια σ’ αυτές που οι λαοί τους είχαν κι έχουν επιλέξει, άμεσα εκεί, την πορεία προς το Σοσιαλισμό. Δεν είναι «ιμπεριαλιστικός πόλεμος κι από τις δυο μεριές… όπου …δεν έχει σημασία ποιος είναι ο επιτιθέμενος και ποιος ο αμυνόμενος», όπως, με μια «λούμπεν» έλλειψη ταξικής, υλιστικής ιστορικής, μαρξιστικής-λενινιστικής αντίληψης και πρακτικής –αντίθετη από την αντίληψη και την πρακτική όλων των κομμουνιστών και της πρωτοπορίας τους-, ισχυρίζεται η γραφειοκρατική ηγεσία του ΚΚΕ. Γι’ αυτή την ηγεσία, επειδή «ο ιμπεριαλισμός έχει μοιράσει και ξαναμοιράσει τον κόσμο» (Λένιν) και με τους πολέμους του κι επειδή καταπιέζει κι εκμεταλλεύεται όλες τις χώρες του κόσμου -από τη μεριά του και με τον τρόπο του, ακόμα και τα Εργατικά Κράτη-, όλες οι χώρες του κόσμου είναι ιμπεριαλιστικές, ή -σαν παραχώρηση σε πολύ λίγες- καπιταλιστικές!!! Πρόκειται για τη λούμπεν αντίληψη του «όλοι το ίδιο είναι». Πρόκειται για έναν εξ ολοκλήρου ανιστόρητο σουρεαλισμό, αντίθετο εντελώς με τον «ιδανικό» επαναστατικό και σοσιαλιστικό ρεαλισμό που έχει ήδη κατακτήσει η ανθρωπότητα, Αναγεννώντας, συνεχίζοντας κι εφαρμόζοντας στην ανθρώπινη κοινωνία τον «ιδανικό ρεαλισμό» των αρχαίων Ελλήνων! Πρόκειται συγκεκριμένα για μια στάση που ευνοεί θελημένα ή αθέλητα, ηλίθια –σαν ένα από τα χαρακτηριστικά κάθε γραφειοκρατίας-, ανεξάρτητα από προθέσεις, τον πάντα επιτιθέμενο ιμπεριαλισμό. Άμεσα και συνειδητά το κάνει και κάθε άλλη «αριστερή» γραφειοκρατία, όπως η σοσιαλιστική, υποστηρίζοντας  πολλές φορές ανοιχτά τη θέση του ιμπεριαλισμού, όπως έκανε τώρα ο Ολάντ κι όπως έκανε και στους δύο προηγούμενους παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Και στις δύο περιπτώσεις καταδικάζουμε ταυτόχρονα αυτή την αντεπαναστατική στάση των γραφειοκρατικών ηγεσιών κάθε απόχρωσης, που άλλωστε έμαθαν να ζουν και να θέλουν να συνεχίσουν να ζουν, στην πράξη, σε «συνύπαρξη» και συμβίωση με τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό. Είναι ανάμεσα στ’ άλλα γι’ αυτό που οι μάζες του κόσμου και η επαναστατική και κομμουνιστική πρωτοπορία τους, οργανωμένες στις Πολιτικές, Κοινωνικές, Συνδικαλιστικές, Πολιτιστικές Οργανώσεις τους, ή και ανένταχτα, δεν μένουν, δεν πρέπει και δεν μπορούν να μένουν στην καταδίκη του επιτιθέμενου ιμπεριαλισμού στα λόγια, αλλά στην ΕΝΕΡΓΟ ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΑΜΥΝΟΜΕΝΟΥ, όπως της Συρίας, που δέχεται την ιμπεριαλιστική επίθεση εδώ και δεκαετίες, μέσα από την «αντιπολίτευση», τους «τζιχαντιστές» και τους τρομοκράτες του λεγόμενου ISIS, το Ισραήλ, την ανοιχτά φιλοϊμπεριαλιστική πτέρυγα των κούρδων, κτλ,  που δρούσαν και δρουν από κοινού με τον ιμπεριαλισμό και την τωρινή επιδρομή του. ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΜΥΝΟΜΕΝΗΣ ΣΥΡΙΑΣ, ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, παλεύοντας ταυτόχρονα για την αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική κατεύθυνση και βάθεμα αυτής της Άμυνας!


ΕΚΚ (Τ-Π), 8/4/2017