ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΠΑΣΙΦΙΣΜΟΣ -ΚΑΙ ΑΝΤΙΡΩΣΙΣΜΟΣ-, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΟΣ -ΑΝ ΟΧΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ- ΑΠΟ ΤΟ «ΔΥΤΙΚΟ» ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΖΙΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟΥ
Όχι τώρα αλλά από πάντα, την κρίσιμη στιγμή της ιστορίας, αυτή του πολέμου και των επαναστάσεων, οι γραφειοκρατικές ηγεσίες κάθε απόχρωσης, έπαιρναν ανοιχτά, την -κρυμμένη καλά στο μεταξύ- θέση τους στο στρατόπεδο του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού. Γιατί οι αντικαπιταλιστικές-αντιιμπεριαλιστικές και σοσιαλιστικές επαναστάσεις που έρχονταν άμεσα σαν αποτέλεσμα αυτού του πολέμου, έβαζαν σε κίνδυνο, ακόμα και για ανατροπή, όχι μόνο του συστήματος, του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού που έκανε τον πόλεμο και το φασισμό, αλλά και της γραφειοκρατίας. ΑΥΤΗ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΤΡΟΦΟΔΟΤΕΙ. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΝ: Προσωρινά έστω η επανάσταση, μόνιμα ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός, γι’ αυτό και η γραφειοκρατία είναι θανάσιμη εχθρός του.
Σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή βρίσκεται και σήμερα η ανθρωπότητα και σαν μέρος της η Ελλάδα. Όπως αναλύσαμε ήδη -και προβλέψαμε ακόμα κι όσο αφορά τη μορφή που θα έπαιρνε ο πόλεμος στην Ουκρανία--, στην πρώτη ανακοίνωση-διακήρυξή μας για την επέμβαση του ρωσο-σοβιετικού στρατού στην Ουκρανία, αυτή η επέμβαση δεν είναι τίποτε άλλο -όσο αφορά το ταξικό κοινωνικοϊστορικό περιεχόμενό της που είναι αυτό που αποφασίζει τελικά- από ένα «γιγάντιο χτύπημα προληπτικού πολέμου», ένας αναγκαίος για την ανθρωπότητα «πόλεμος στον πόλεμο και το φασισμό των ιμπεριαλιστών», που κοινωνικοϊστορικό στόχο έχει να περιορίσει τα δεινά της ανθρωπότητας από τον Διαρκή Παγκόσμιο -και Πυρηνικό- Πόλεμο που προετοιμάζει, κάνει και θα κάνει ο αμερικανονατοϊκός και ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός. Χωρίς να τον έχει σταματήσει ποτέ μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτών των ίδιων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και χτυπώντας κύρια τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (Εργατικό Κράτος έστω και ιδιόμορφο) και τη Ρωσική Ομοσπονδία (με πάντα ζωντανές εκεί σημαντικές κατακτήσεις της ΕΣΣΔ, παρά την προδοσία της γραφειοκρατικής και αστικής ηγεσίας της). Που είναι οι χώρες-ισχυρά κέντρα στήριξης (αντικειμενικά κι εν μέρει συνειδητά, από τα Κομμουνιστικά Κόμματά τους) της παγκόσμιας αντικαπιταλιστικής-αντιιμπεριαλιστικής και σοσιαλιστικής πάλης και κατακτήσεων των λαών και των χωρών τους.
Αυτό που προβλέψαμε επιβεβαιώθηκε μέσα σε λίγες ώρες και μέρες, αφού αυτή η επέμβαση του ρωσο-σοβιετικού στρατού στην Ουκρανία πήρε ανοιχτά πια -όχι μόνο στο ταξικό κοινωνικοϊστορικό περιεχόμενό της, όπως το αναλύσαμε- και τη μορφή του Παγκόσμιου Πολέμου ανάμεσα σε «δυτικό» ιμπεριαλισμό και φασισμό, με προτεκτοράτο και γενικό δοκιμαστήριο και δράση του στην Ουκρανία, από τη μια, και τη Ρωσική Ομοσπονδία και τη Λαϊκή Κίνα από την άλλη. Παρόλα αυτά οι περισσότερες γραφειοκρατικές ηγεσίες στην Ελλάδα (ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ) συνέχισαν να υποστηρίζουν αυτή την Ουκρανία και το φασίστα και πολεμοχαρή, γενοκτόνο Ζελένσκι!!! Ενώ και η γραφειοκρατική ηγεσία του ΚΚΕ κρατάει «ίσες αποστάσεις» ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα, που τα χαρακτηρίζει και τα δύο ιμπεριαλιστικά (!) Και στο βωμό αυτής της ανιστόρητης αντίληψής της, όπως την αναλύσαμε στην πρώτη μας εκείνη δήλωση, θυσιάζει το γεγονός ότι ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ δεν έπαψε ποτέ να είναι και ναζιφασιστικός. Λέγοντας ότι η ρωσική επέμβαση έγινε «με πρόσχημα την καταπολέμηση του φασισμού», λες και τον κυρίαρχο ρόλο στην ουκρανική πολιτική δεν τον έχουν ο Ζελένσκι και οι ναζιστικές ορδές του, που προσπαθούν να είναι και μαζικές, σαν πρώτη μεγάλη προσπάθεια του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού να ενισχύσει το ναζιφασισμό πάλι με, εγκληματική πάντα, κοινωνικοπολιτική μαζικότητα, που την έχει χάσει αμέσως μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Στην Ελλάδα τέτοια προσπάθεια για μαζικότητα που χρεοκόπησε εν τη γενέσει της ήταν η εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή. Εκεί στην Ουκρανία τη λένε Αζόφ, κτλ. Ενώ άλλες, ακόμα και ακραίες δεξιές εθνικιστικές ομάδες στον κόσμο, για να μπορούν να έχουν κάποια κοινωνική βάση και μαζικότητα, το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι ν’ αποκηρύσσουν το ναζιφασισμό και πολλές, βέβαια μόνο στα λόγια, είναι «αντιιμπεριαλιστικές». Το γεγονός ότι ο ιμπεριαλισμός δεν μπορεί πια να κάνει μαζικό ναζιφασισμό, το έχει αναπληρώσει και με το παραπάνω με «μαζικές» (άπειρες) στρατιωτικές και «κοινοβουλευτικές» δικτατορίες, δολοφονίες, επιδρομές, εισβολές, αποκλεισμούς, δικτατορίες των ΜΜΕ, απαγορεύσεις Κομμουνιστικών Κομμάτων και τόσες άλλες μορφές ναζιφασισμού. Μαζί πάντα με τους διαρκώς εντεινόμενους κι εγκληματικούς πολέμους που εξαπολύει σε κάθε γωνιά της γης. Την αδυναμία του να σχηματίσει μαζικό ναζιφασισμό, την έχει υπεραναπληρώσει με τους «μαζικούς» πολέμους.
Το εγκληματικό λάθος της σταλινικής γραφειοκρατίας δεν ήταν ότι συμμάχησε με το «δημοκρατικό» -ποτέ δεν ήταν και δεν θα είναι- αγγλοαμερικανικό ιμπεριαλισμό ενάντια στο ναζιφασιστικό Γερμανίας-Ιταλίας-Ιαπωνίας, αλλά το ότι πρόδωσε τα επαναστατικά κινήματα που θέλησαν να μετατρέψουν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σε επαναστάσεις στις ιμπεριαλιστικές αλλά και καπιταλιστικές χώρες, κύρια τη Ευρώπης, όπως στην Ελλάδα. Τώρα η γραφειοκρατική ηγεσία του ΚΚΕ, ούτε μετατρέπει τον Πόλεμο αυτό στην Ουκρανία -στον οποίο συμμετέχει και η Ελλάδα ανοιχτά, όπως κάνει η φασιστοειδής και πολεμοχαρής δεξιά κυβέρνηση της ΝΔ και ανοιχτά το λέει, ότι είναι «με τη σωστή -γι’ αυτή- πλευρά της ιστορίας», δηλαδή την ιμπεριαλιστική- σε επανάσταση στην Ελλάδα, ούτε συμμαχεί με το στρατόπεδο της Κίνας, της Ρωσίας και των συμμάχων τους, που αντιπαλεύει τον δυτικο-γιαπωνέζικο ναζιφασιστικό ιμπεριαλισμό. Έστω κι αν αυτή η γραφειοκρατία του ΚΚΕ θεωρεί κι αυτό το στρατόπεδο «ιμπεριαλιστικό»!!!, αλλά τουλάχιστον δεν τολμάει να πει ότι είναι ναζιφασιστικό. Κι έστω κι αν πρέπει και μπορεί να διατηρεί όλη την ανεξάρτητη πολιτική και δράση το ΚΚΕ, για την επανάσταση που είναι αναγκαία στην Ελλάδα σαν μέρος όλου του κόσμου. Στα ντοκουμέντα του ΚΚΕ αυτή η γραφειοκρατία έχει επιβάλει αντιμαρξιστικά-αντιλενινιστικά ότι δεν είναι ώριμες οι συνθήκες για την επανάσταση και το σοσιαλισμό κι αφήνει έμμεσα πλην σαφώς αυτή την ωρίμανση κύρια σε συνθήκες πολέμου. Ήλθε ο πόλεμος -και στην Ελλάδα με την κυβέρνηση της δεξιάς- κι όπως είχαμε προβλέψει αυτή η γραφειοκρατία κάνει ολοένα πιο πίσω σε σχέση με την ανάγκη για επανάσταση: ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΗ ΣΤΙΓΜΗ.
Οι γραφειοκρατικές ηγεσίες ποτέ δεν πρόκειται να στηριχτούν στη διαλεκτική υλιστική ιστορική αντίληψη, αυτή της ταξικής πάλης και της ανάλογης για κάθε περίοδο της ιστορίας επανάστασης και αλλαγής του συστήματος, δουλοκτητικού- φεουδαρχικού-καπιταλιστικού με τελικό προορισμό την αταξική σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία. Και η χειρότερη περίπτωσή τους είναι να γνωρίζουν αυτή τη διαλεκτική υλιστική ιστορική μέθοδο και να τη χρησιμοποιούν «αναποδογυρισμένα» και γι’ αυτό ενάντια στην ταξική πάλη σε όλες της τις εκφράσεις και μορφές. Με μια ιδεαλιστική «ειρηνιστική» αντίληψη και δράση, αρνούνται κι αντιτίθενται στην πράξη στην ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική πάλη.
Παρόλο που οι τωρινές «αντιπολεμικές» διαδηλώσεις και συναυλίες στην Ελλάδα, οργανωμένες από αυτές τις γραφειοκρατίες της αριστεράς στη χώρα και από τραγουδιστές της υπαρκτής ιμπεριαλιστικής «ειρήνης»-πολέμου, έχουν διαφορετικές μορφές από τις «πορτοκαλί» αντεπαναστάσεις, στο κοινωνικο-ϊστορικό τους περιεχόμενο ευνοούν και υπηρετούν άμεσα κι αυτές τον πάντα επιτιθέμενο πολεμικό και ναζιφασιστικό, εδώ και έναν αιώνα, «δυτικό» ιμπεριαλισμό, μαζί βέβαια με τον «ανατολικό» γιαπωνέζικο. Που έχουν περικυκλώσει πολεμικά το Κινέζικο Εργατικό Κράτος και τη Ρωσική Ομοσπονδία. Γιατί αυτές οι δύο μεγάλες χώρες και με τις μεγαλύτερες και βαθύτερες σοσιαλιστικές επαναστάσεις και κατακτήσεις στον κόσμο (ανεξάρτητα από τωρινές γραφειοκρατικές και αστικές ηγεσίες τους), είναι τα ιστορικά, αντικειμενικά κι εν μέρει συνειδητά (από τα Κομμουνιστικά Κόμματά τους και το λαό τους) κέντρα της παγκόσμιας αντιιμπεριαλιστικής ταξικής, επαναστατικής και σοσιαλιστικής πάλης των εκμεταλλευόμενων και καταπιεζόμενων μαζών του κόσμου και των χωρών τους. Οι «πορτοκαλί» αντεπαναστάσεις έγιναν και θα οργανωθούν και θα γίνουν για την ανατροπή κυβερνήσεων που δεν ευνοούν την υποταγή και δεν υποτάσσονταν στις επιταγές του «δυτικού»-γιαπωνέζικου ιμπεριαλισμού. Αυτό είναι το περιεχόμενο κι αυτών των «αντιπολεμικών» εκδηλώσεων, ενάντια στην επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, γιατί αυτή η επέμβαση όχι μόνο δεν ευνοεί την υποταγή στον ιμπεριαλισμό και δεν υποτάσσεται σ’ αυτόν, αλλά και τον πολεμάει! Μ’ αυτή την έννοια είναι ακόμα πιο αντιδραστικές από τις «πορτοκαλί», γι’ αυτό άλλωστε είναι και αποτυχημένες μαζικά. Γιατί ο ελληνικός λαός έχει σαν ένα από τα συνθήματά του: «πόλεμο στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών», σίγουρα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.
Τόσο προδοτική είναι η οργανώτρια γραφειοκρατία, ώστε ενώ οι «πορτοκαλί» επαναστάσεις, βάζουν ανοιχτά σαν στόχο την ανατροπή κυβερνήσεων που δεν υποτάσσονται στις πολεμικές και ναζιφασιστικές επιταγές του ιμπεριαλισμού, η δική μας γραφειοκρατία δεν βάζει με τη σειρά της σαν στόχο, τουλάχιστον, την ανατροπή της φασιστοειδούς και πολεμοχαρούς κυβέρνησης της δεξιάς στην Ελλάδα. Αποδείχνοντας έτσι ότι στην πράξη «βάζει πλάτη» σ’ αυτή την κυβέρνηση!!! Αυτή η τελευταία κάνει τον πόλεμο σαν «βασιλικότερη του βασιλιά» ιμπεριαλισμού και η γραφειοκρατία, το πολύ που κάνει, και μάλιστα μόνο ένα κομμάτι της, είναι να της ζητάει απλά να μην τον κάνει (εντελώς ατελέσφορα) και καθόλου δεν παλεύει για την ανατροπή της!. Αποδείχνοντας έτσι ακόμα περισσότερο πόσο αυτές οι εκδηλώσεις που οργανώνει η γραφειοκρατία είναι -τουλάχιστον αντικειμενικά- στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού και της δεξιάς.
Η γραφειοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και του ΜΕΡΑ25, από καιρό και ανοιχτά ταυτισμένη με τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό, φτάνει στο σημείο να συμμετάσχει στην ομιλία του Ζελένσκι και να τον νομιμοποιεί στις ναζιφασιστικές και γενοκτονικές πολεμικές δράσεις του, σαν τοποτηρητής του ιμπεριαλισμού στην Ουκρανία! Ενώ η γραφειοκρατία του ΚΚΕ, με την αποχή από την ομιλία του Ζελένσκι στη Βουλή, τον αφήνει αλώβητο, αυτόν και τη δράση του. Κάνοντας ακόμα πιο φανερό το τί σημαίνουν οι «ίσες αποστάσεις» της ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα του πολέμου: Εδώ έχουμε τον ιμπεριαλισμό, τον πόλεμο και το ναζιφασισμό του, τον ίδιο τον Ζελένσκι στη Βουλή, την πολεμοχαρή και φασιστοειδή κυβέρνηση της δεξιάς, στην ίδια την ελληνική βουλή, άρα στην πράξη καμιά «απόσταση» από αυτό που είναι υπαρκτό στη χώρα μας, εδώ, δίπλα στο ΚΚΕ, όσο κι αν «απέχει» από τη βουλή -ή μάλλον ακριβώς γι’ αυτό- και μεγάλη, άπειρη απόσταση από Ρωσία και Κίνα, στην πράξη!!! Αλλά και στα λόγια, αφού ανιστόρητα, αντιμαρξιστικά-αντιλενινιστικά-αντικομμουνιστικά (στην Κίνα καθοδηγεί το Κομμουνιστικό Κόμμα της), χαρακτηρίζει την Κίνα και τη Ρωσία ιμπεριαλιστικές χώρες. Το ΚΚΕ έπρεπε να μείνει στη βουλή, μια κατακτημένη από τις ελληνικές μάζες θέση του εκεί, για να καταγγείλει τα εγκλήματα και να μην επιτρέψει στο ναζιφασίστα πράκτορα του ιμπεριαλισμού Ζελένσκι να μιλήσει!