Η ΑΣΤΙΚΗ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ «ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ», ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΕΘΑΝΕ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ «ΒΑΣΙΛΕΙΟ» ΤΗΣ, ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑΖΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΚΡΟΤΕΛΕΥΤΙΑ ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ.
ΖΗΤΩ Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ-ΛΑΙΚΗ-ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ, ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΖΙΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ) ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΑΡΚΗ-ΑΕΝΑΗ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΣΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ, «ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» (Καρλ Μαρξ). ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ «ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ» (Καρλ Μαρξ) ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ, ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ, ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ, ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑΖΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ «ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ»
Οι απόπειρες κατά του Τραμπ (πρώην προέδρου και τώρα υποψήφιου στις ΗΠΑ!!!, που έστω και μόνο στα λόγια τάσσεται ενάντια στον πόλεμο της «Δύσης» στην Ουκρανία ενάντια στη Ρωσία, για να εξαπατήσει βέβαια και να πάρει τις ψήφους του αμερικάνικου λαού, που είναι πραγματικά ενάντια σ’ αυτό τον πόλεμο), είναι το πιο μεγάλο κι εύγλωττο σύμπτωμα και δείκτης του ότι το ιμπεριαλιστικό καπιταλιστικό σύστημα, στην τελευταία, ακροτελεύτια, επιθανάτια αγωνία κι απόγνωσή του, μπροστά στην ολοκληρωτική κρίση κερδοσκοπίας, παρασιτισμού, αποσύνθεσης και διαφθοράς του, δεν θέλει πλέον καμιά δημοκρατική εκλογή κτλ και είναι απευθείας σε πολεμικό ναζιφασισμό και ναζιφασιστικό πόλεμο, καθορισμένο από τα κέντρα του ιμπεριαλισμού, ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, AUKUS και το «ανώτατο συντονιστικό και καθοδηγητικό τους κέντρο», όπως το ανέλυσε και το καθόρισε ο Χ. Ποσάδας. Ο ιμπεριαλισμός κάνει τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και το ναζιφασισμό ταυτόχρονα, άλλωστε ενωμένος τώρα κι όχι χωρισμένος σε «δημοκρατικό» και ναζιφασιστικό, όπως ήταν (μόνο στη μορφή κι όχι στο περιεχόμενο-φύση όλων) στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κάθε τι διαφορετικό που κάνει μια χώρα βρίσκεται στη «σωστή πλευρά της ιστορίας», αντικειμενικά κυρίως, αλλά και συνειδητά, από ευρείς τομείς του Παγκόσμιου Κομμουνιστικού Κινήματος, με κέντρο το Κ.Κ. Κίνας, αλλά και από ευρείς τομείς των BRICS και των τωρινών και μελλοντικών μελών και συμμάχων τους.
Όπως είχε αναλύσει ο μαρξιστής δάσκαλος Χ. Ποσάδας, «ό,τι δεν ευνοεί τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ναζιφασισμό, αντικειμενικά και καλύτερα συνειδητά, είναι αντιιμπεριαλιστικό». Και τώρα αυτό μετατρέπεται σε πολύ σύντομη, Μεταβατική Φάση, στην πορεία της Παγκόσμιας Διαρκούς Σοσιαλιστικής Επανάστασης προς τα Επαναστατικά κι Εργατικά Κράτη σε όλο τον κόσμο και το σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Από πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: ιμπεριαλιστικό και ναζιφασιστικό από τη μεριά του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού -που θα σημάνει και το τέλος του-, δηλαδή από την «εγκληματική πλευρά της ιστορίας», αντιιμπεριαλιστικό και αντιναζιφασιστικό από τη μεριά του Αντικειμενικού κι εν μέρει ήδη Συνειδητού Παγκόσμιου Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου, με κέντρο του την Κίνα και τη Ρωσία, δηλαδή από τη μία και μοναδική «σωστή πλευρά της ιστορίας».
Η πορεία από αυτό το Παγκόσμιο Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο προς την Παγκόσμια Σοσιαλιστική Επανάσταση, προς το «Κόμμα-Σοβιέτ-Διεθνή» (Χ. Ποσάδας), την Προλεταριακή-Λαϊκή- Σοσιαλιστική, Άμεση Δημοκρατία (Δικτατορία ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ναζιφασισμό) και το Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό, είναι τόσο αναπόφευκτη όσο και αναγκαία και εφικτή. Μ’ όλες τις «χίλιες μορφές» (Λένιν) που αυτό μπορεί να πάρει αυτό το προτσές και πορεία. Είναι το όμορφο, πανανθρώπινο καθήκον της κομμουνιστικής, σοσιαλιστικής και αριστερής οικολογικής, εξωκοινοβουλευτικής κι επαναστατικής εθνικιστικής πρωτοπορίας και των Κομμάτων της να βρουν και να προωθήσουν αυτές τις μορφές, σε κάθε χώρα και στον κόσμο. Ξεκινώντας από το αντιιμπεριαλιστικό-αντικαπιταλιστικό Ενιαίο Μέτωπό τους και τις Κυβερνήσεις τους.
Αυτό το προτσές και πορεία είναι αναπόφευκτη, αναγκαία κι εφικτή εδώ κι έναν αιώνα, όπως πρόβλεψε, ανέλυσε, προγραμμάτισε κι εφάρμοσε, ξεκινώντας από τη Μεγάλη Ρώσικη Σοσιαλιστική Επανάσταση και το «Κόμμα-Σοβιέτ-Διεθνή», που καθιέρωσε στον κόσμο ο επιστημονικός σοσιαλισμός, ο μαρξισμό-λενινισμός και το Μπολσεβίκικο Κόμμα των Λένιν-Τρότσκι. Είναι η γραφειοκρατία της αριστεράς, όλων των αποχρώσεων και των περισσότερων Εργατικών Κρατών, αυτή που επέτρεψε κι επιτρέπει στον ιμπεριαλιστικό πια καπιταλισμό, τώρα πολεμικό και ναζιφασιστικό μέχρι το κόκκαλο, να επιβιώνει έναν αιώνα τώρα, κάνοντας και προετοιμάζοντας τεράστιες καταστροφές κι εγκλήματα στον πλανήτη Γη και στους λαούς του, ακόμα και τον «αναπόφευκτο» (Χ. Ποσάδας) ατομικό πόλεμο και τον «βούρκο» (Χ. Ποσάδας) που θα σημάνει αυτός για την ανθρωπότητα, χωρίς όμως να μπορέσει να την εξαφανίσει, όπως την τρομοκρατεί το σύστημα, για να επιβάλλει τις επιταγές του. Είναι όμως τόσο αμείλικτο αυτό το προτσές και πορεία προς το σοσιαλισμό, για να συγκεντρώσει, να επεκτείνει και να εξυψώσει όλη την οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική, ηθική κληρονομιά της ανθρωπότητας, ώστε ΚΑΘΕ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑΖΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΓΥΡΙΖΕΙ ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ.
Η υλική, αντικειμενική βάση γι’ αυτό είναι το γεγονός ότι ενώ ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός, με τα κέντρα του, κάνει τον πόλεμο και να ναζιφασισμό, γιατί ακριβώς βρίσκεται σ’ αυτή την «επιθανάτια αγωνία» (Τρότσκι), την «ολοκληρωτική κρίση αποσύνθεσής του, οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική, ηθική» (Χ. Ποσάδας), η προοδευτική ανθρωπότητα και η «σωστή πλευρά της ιστορίας της», με κέντρα στη συμμαχία Κίνας-Ρωσίας-Εργατικών κι Επαναστατικών Κρατών-BRICS, δεν σταματάει να προοδεύει και να επεκτείνεται σ’ όλο τον κόσμο οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά, ηθικά. Και ταυτόχρονα αυτή η «σωστή πλευρά» δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι στους εξοπλισμούς, τον πόλεμο και το ναζιφασισμό του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού, αντικειμενικά κι εν μέρει συνειδητά κερδίζοντας έτσι το χαμένο από την προδοσία της γραφειοκρατίας χρόνο. Κι έτσι αυτή η «σωστή πλευρά» ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΠΛΙΑ, για ν’ αμυνθεί, να υπερασπίσει όλες τις κατακτήσεις της ανθρωπότητας και ν’ αντεπιτεθεί ενάντια στην πολεμική και ναζιφασιστική επιθετικότητα του παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού καπιταλιστικού συστήματος. Κι επιπλέον, όπως ήδη αποδείχνεται, όχι μόνο «ο ιμπεριαλισμός προετοιμάζει τον ατομικό πόλεμο, αλλά δεν μπορεί να τον κάνει όταν, όπου και όπως θέλει» (Χ. Ποσάδας), αλλά και την πρωτοβουλία των κινήσεων, ακόμα και στο θέμα του ατομικού πολέμου, την έχει πάρει αυτή η «σωστή πλευρά της ιστορίας», από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή και όλο τον κόσμο! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να χτυπήσει πυρηνικά πρώτος ο ιμπεριαλισμός, αλλά τη στιγμή την έχουν ήδη καθορίσει και την προβλέψει Ρωσία και Κίνα, πανέτοιμες ν’ απαντήσουν σε δέκατα του δευτερολέπτου, καταστροφικά για τον ιμπεριαλισμό και σωτήρια για την ανθρωπότητα, ακόμα και στον αέρα, στη στρατόσφαιρα, κτλ!
Η ιμπεριαλιστική εγκληματική επίθεση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ-ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ-ΙΣΡΑΗΛ-AUKUS στην Ουκρανία, τη Γάζα, τη Μέση Ανατολή, στον Ειρηνικό και σ’ όλο τον κόσμο δίνει χίλιες αφορμές για να ξεσπάσει ο Γ΄ Παγκόσμιος Ατομικός Πόλεμος. Χιλιάδες περισσότερες από το ξέσπασμα του Α΄ και Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, μάλιστα ατομικού αυτού του τελευταίου (Χιροσίμα-Ναγκασάκι). Αλλά οι τωρινές έντιμες ηγεσίες, κύρια στα Κομμουνιστικά Κόμματα της Κίνας, της Ρωσίας, της Κούβας, της Βόρειας Κορέας, του Βιετνάμ, οι επαναστατικές επιστημονικές σοσιαλιστικές (μαρξιστικές-λενινιστικές) ηγεσίες έχουν την επαναστατική υπομονή, αναμονή κι ετοιμότητα για ν’ αμυνθούν στ’ όνομα όλης της ανθρωπότητας, απέναντι σε κάθε πυρηνική απειλή, εκβιασμό κι επίθεση του ιμπεριαλισμού, αλλά και να επιτεθούν ενάντιά του «προληπτικά, ακόμα και πυρηνικά, για να εξασφαλίσουν τα λιγότερα δεινά για την ανθρωπότητα από τον ατομικό πόλεμο» (Χ. Ποσάδας). Κι έχουν επίσης κατανοήσει την ταυτόχρονη ανάγκη και δυνατότητα, το αναπόφευκτο επίσης, της Πολιτικής Επανάστασης ενάντια στην καταστροφική υποταγή της γραφειοκρατίας της αριστεράς, όλων των αποχρώσεων στον ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό, όπως στον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο -και πολύ περισσότερο τώρα-, που εμπόδισε κι εμποδίζει την αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική συσπείρωση και σοσιαλιστική πάλη των λαών κι επέτρεψε κι επιτρέπει στον ιμπεριαλισμό να συνεχίζει την εγκληματική ύπαρξή του, εξοπλισμό, πόλεμο και ναζιφασισμό του. Τέτοιες γραφειοκρατίες τις βλέπουμε και στην Ελλάδα, που είτε πάνε άμεσα με την «εγκληματική πλευρά της ιστορίας», είτε μη πηγαίνοντας με τη σωστή, έμμεσα ευνοούν την εγκληματική, όπου ανήκει και η Ελλάδα -στην οποία αυτοί οι τρισάθλιου γραφειοκράτες ζουν-, με τη φασιστική και πολεμοχαρή κυβέρνηση Μητσοτάκη. Προδοτικά οι γραφειοκρατίες και στη μια και στην άλλη περίπτωση, άμεσα και έμμεσα.
Σε μια Μεταβατική Πολυπολικότητα που υπάρχει στον κόσμο (στην ταξική πραγματικότητα δύο είναι οι πόλοι, ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός που πεθαίνει από τη μια, σοσιαλιστικός-κομμουνιστικός που υπάρχει κι αναπτύσσεται Διαρκώς από την άλλη), εγκληματικός ο ένας και σωστός ο άλλος, αντίστοιχα), που αντικειμενικά κι εν μέρει συνειδητά, από επαναστατικούς τομείς, είναι Πολυπολικότητα Αντιιμπεριαλιστική-Αντιπολεμική-Αντιναζιφασιστική, αυτές οι γραφειοκρατίες στην Ελλάδα και στον κόσμο, μη επιλέγοντας έναν από τους Πολλούς Πόλους -εκτός από τον ιμπεριαλιστικό καπιταλιστικό-, ευνοούν αυτόν τον τελευταίο, άμεσα και έμμεσα, με το ίδιο εγκληματικό αποτέλεσμα.
Η παγκόσμια ταξική πραγματικότητα δεν μπορούσε να είναι διαφορετική, στη ουσία και το περιεχόμενό της, από «ένα τελικό ξεκαθάρισμα των λογαριασμών, στη τελική σύγκρουση ανάμεσα στα δύο συστήματα, καπιταλιστικό από τη μια και σοσιαλιστικό-κομμουνιστικό από την άλλη» (Χ. Ποσάδας). Κι αυτό ξετυλίγεται μέσα σε μια Παγκόσμια Δυαδική Εξουσία ανάμεσά τους, όπου η Εξουσία-Κύρος του καπιταλιστικού συστήματος καταρρέει καθημερινά και η Εξουσία-Κύρος του σοσιαλιστικού συστήματος αυξάνεται και βαθαίνει επίσης καθημερινά, με κέντρο τα Εργατικά Κράτη και όλες τις τωρινές αλλά και προηγούμενες κατακτήσεις τους, κύρια σε Κίνα (Εργατικό Κράτος) και Ρωσική Ομοσπονδία (Σοβιετική σε λαό, στρατό -με το σφυροδρέπανο στις σημαίες του-, Κομμουνιστικά Κόμματά της και κατακτήσεις της).
Οι λαοί του κόσμου, ανάμεσά τους στην πρωτοπορία ο ελληνικός λαός, όχι μόνο είναι ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ναζιφασισμό, όπως αποδείχτηκε και στις πρόσφατες ευρωεκλογές, καταψηφίζοντας τα κόμματα που τον προωθούν και τον στηρίζουν και ψηφίζοντας κόμματα που τουλάχιστον δεν τον ευνοούν, έστω και μόνο στα προεκλογικά λόγια, έχοντας οι μάζες σαν κύριο κριτήριο τώρα για την ψήφο τους, και σωστά, την τοποθέτηση των κομμάτων απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πολεμικό ναζιφασισμό κι όχι το φάσμα δεξιά-αριστερά -που οι γραφειοκρατίες της αριστεράς το έχουν θολώσει αν όχι εξαφανίσει-, αλλά κι ενισχύοντας αριστερά κόμματα και ανεξάρτητες ομάδες της αριστεράς, που είναι σίγουρα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ναζιφασισμό, όπως στη Γαλλία, τη Γερμανία και στην Αγγλία πρόσφατα.
Αυτή η Παγκόσμια Δυαδική Εξουσία -στην πορεία προς Μία και Μοναδική, την Αντιιμπεριαλιστική-Αντικαπιταλιστική και Σοσιαλιστική-Κομμουνιστική- εκφράστηκε και στους μόνο κατ’ όνομα «Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού». Ο εκφυλισμός και η διαφθορά-διαστρέβλωση της Ολυμπιακής Ιδέας των Αρχαίων Ελλήνων από της επίσημη μαφία του αθλητισμού στην τελετή έναρξης, έκφρασε και σ’ αυτόν τον τομέα τον ακροτελεύτιο εκφυλισμό και διαφθορά του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού κι έκανε να φαίνεται ακόμα πιο καθαρά η τιμή και η ανωτερότητα της Ρωσίας, την οποία αυτή η μαφία απέκλεισε από αυτούς τους Ολυμπιακούς κι έτσι δεν συμμετείχε σ’ αυτό τον εκφυλισμό και διαφθορά του συστήματος!!! Η ξεφτίλα της τελετής έναρξης δείχνει ακριβώς το γιατί απέκλεισαν τη Ρωσία, «υπερασπιστή της ανθρωπότητας». Είναι η Ρωσία που, σαν ένα από τα κέντρα της Παγκόσμιας Δυαδικής Εξουσίας της «σωστής πλευράς της ιστορίας», έσωσε την τιμή και την αξιοπρέπεια όλης της ανθρωπότητας και στον τομέα του αθλητισμού. Είναι άλλο ένα μπούμερανγκ ενάντια στον ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό. Που θα συνεχιστεί με την αναβάθμιση των Αθλητικών Αγώνων των BRICS+, που έγιναν φέτος στο Καζάν της Ρωσίας και στους οποίους συμμετείχαν 82 χώρες, σε πραγματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, σαν αυτούς της Μόσχας το 1980, παρά κι ενάντια στον ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό και τότε και τώρα. Απέναντι, ενάντια κι ακυρώνοντας τους προγραμματισμένους «Ολυμπιακούς Αγώνες» του Λος Άντζελες. Η φετινή συμμετοχή χωρών των BRICS+ και της «σωστής πλευράς της ιστορίας» στο Παρίσι έπρεπε, κύρια από την πλευρά της Κίνας και της Κούβας, να συνοδεύεται από καθημερνές καταγγελίες για τον αποκλεισμό της Ρωσίας και να δείχνουν τη διάθεσή τους να οργανώσουν αυτές τους επόμενους Πραγματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, στα πλαίσια του αναγκαίου, εφικτού και άμεσα κι επειγόντως συνειδητού και οργανωμένου -κι όχι μόνο αντικειμενικού- Παγκόσμιου Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου. Αν και αντικειμενικά, η συμμετοχή χωρών της «σωστής πλευράς της ιστορίας» στο Παρίσι, αλλά και πολλών αθλητών από ιμπεριαλιστικές χώρες, είχε το ιστορικό νόημα: «Είμαστε πανταχού παρόντες, με τη Δυαδική Εξουσία μας, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό, τον πόλεμο, το ναζιφασισμό του και κάθε εκφυλισμό και διαφθορά του σε όλους τους τομείς και τον αθλητικό».