Ήδη ακούγονται οι σάλπιγγες του εκλογικού θριάμβου, οι ήχοι που αναγγέλλουν ότι μια άλλη εποχή ξεκινάει! Δεν είναι άλλος ένας θρίαμβος, ούτε οποιοσδήποτε θρίαμβος των μαζών της Ουρουγουάης. Αυτές οι εκλογές δείχνουν ότι η πρωτοπορία, κοινωνικά ερμηνευμένη από την πλειοψηφία του λαού, αποφάσισε να δώσει τη μάχη για τον επαναστατικό μετασχηματισμό της Ουρουγουάης. Δεν είναι μόνο μια εκλογική επιτυχία, αλλά ο κοινωνικός θρίαμβος της πλειοψηφίας του λαού πάνω στον ταξικό εχθρό. Επίσης πάνω στο συντηρητισμό, τον οπορτουνισμό, τις πελατειακές σχέσεις και το ρεφορμισμό της πλειοψηφίας των ηγεσιών. Πάνω κι ενάντια στο βάρος που αυτό ασκεί πάνω στις μάζες και την ταξική πάλη.
Αυτή η νύχτα της 29 του Νοέμβρη δεν αλλάζει τη διάρθρωση του προτσές, αλλά την ενισχύει. Αυτό για το οποίο πρέπει να παλέψουμε τώρα, μέσα κι έξω από το ΠΜ, είναι ώστε η μορφή με την οποία αυτή η νέα ηγεσία του κράτους προτίθεται να σχηματίσει την κυβέρνηση, σε συμμαχία δηλαδή με τους ηττημένους του χθες, να μη σημάνει καμιά οπισθοδρόμηση στην κοινωνικο-πολιτική διάρθρωση που αφήνει ο σύντροφος Ταμπαρέ Βάσκες, με την πρόοδο της 1ΐί εθνικής κυβέρνησης του ΠΜ.
Στην παραλιακή του Μοντεβίδεο, στη Σέρρο, τη Παϊσαντού ή τη Σάλτο, παντού, τραγουδάμε από χαρά. Ο χθεσινός είναι ένας θρίαμβος των ουρουγουάνικων μαζών, επίσης των μαζών της Λατινικής Αμερικής και του κόσμου, που συνέβαλαν με την ακατάβλητη καθημερινή πάλη τους και την κοινωνική ωρίμανση τους, στο να δώσουν σιγουριά σ’ ένα σημαντικό μέρος του ουρουγουάνικου εκλογικού σώματος, που είδε κι αισθάνθηκε σίγουρο να συνεχίσει να προχωράει. Τώρα πρέπει να πάμε στην πάλη για την τοπική και ηπειρωτική ολοκλήρωση και χωρίς να μειώσουμε τους στόχους που αποφάσισε το 5° Συνέδριο «Ζελμάρ Μιτσελίνι», ούτε παρακαλώντας «να έλθουν οι επενδυτές», όπως ένα σημαντικό μέρος της ηγεσίας του ΠΜ βλέπει σαν τη διέξοδο από την κρίση του συστήματος. Δηλαδή, περισσότερο εξαρτημένο καπιταλιστικό σύστημα.
Νίκησαν οι μάζες της Ουρουγουάης και της Λατινικής Αμερικής ιδιαίτερα, αλλά επίσης η ανοδική πορεία της σοσιαλιστικής συνείδησης της ανθρωπότητας. Ηττήθηκαν όλα τα εξωτερικά κι εσωτερικά τεχνάσματα, που προσπάθησαν να εμποδίσουν αυτή την πρόοδο, που δεν θα παραμείνει σ’ έναν «καλό καπιταλισμό», μεταρρυθμισμένο, επενδυτικό, αλλά θα προχωρήσει στην πρόοδο της συζήτησης και της διαμόρφωσης της σοσιαλιστικής προοπτικής, προς νέες κι επαναστατικές συγκεκριμένες μορφές οργάνωσης της κοινωνικής ζωής.
Ήταν μια ήττα επίσης για την ψευτο-αριστερά, που έδειξε ότι δεν είναι ικανή να κατανοήσει πώς αναπτύσσεται το προτσές της κοινωνικής συγκέντρωσης. Τοποθετήθηκε ο δεύτερος λίθος της διαλεκτικής προόδου της χώρας, με την ενσωμάτωση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων, νέων, μεσαίας τάξης, αγροτών, αθλητών, στρατιωτικών, μικρών επιχειρηματιών, που βρίσκονται πιο κοντά στο προλεταριάτο παρά στους καπιταλιστές. Σήμερα προχωράμε στην απόφαση, εκλογική στη μορφή, προς μια πραγματική εθνοσυνέλευση των μαζών, που θα συζητήσει το τι θέλουμε και πού πάμε! Σήμερα ανατρέπεται η πολιτική του κομματάρχη, η ψηφοθηρική σαβούρα του ροζέ δικομματισμού, που ήδη στερείται περιεχομένου. Σήμερα αλλάζει η ιστορία της Ουρουγουάης, με την επιβεβαίωση αυτού που πετύχαμε, αυτού που ήδη έχουμε κάνει, ακόμα κι αυτού που δεν ξέραμε ή δεν μπορέσαμε να συγκεκριμενοποιήσουμε, σ’ αυτά τα 5 πρώτα χρόνια της Κυβέρνησης που διευθύνει ο Ταμπαρέ Βάσκες.
Τώρα πέφτει εντελώς το τείχος του αίσχους του αντεπαναστατικού συρφετού, που προσπάθησε να εμποδίσει και στη συνέχεια ν’ αποπροσανατολίσει το θρίαμβο των μαζών. Είναι μια νέα πτώση του τείχους της αναξιοπρέπειας, της εκμετάλλευσης, της κοινωνικής διάσπασης, με το βάθεμα ενός προτσές που ανοίγει πραγματικά παράθυρα στην εξυπνάδα και το δίκιο.
Αυτή η ηγεσία της νέας Εθνικής Κυβέρνησης της Ουρουγουάης, που αναδείχτηκε από τις χθεσινές εκλογές, θα πρέπει ν’ αντιπροσωπεύσει και ν’ ανταποκριθεί με συγκεκριμένη μορφή στην πολιτική ψήφο εκατοντάδων χιλιάδων ουρουγουανών, ανδρών και γυναικών, που ψήφισαν με τα χέρια, με τα πόδια, αλλά βασικά με τη συνείδηση τους. Που έδρασαν και οργανώθηκαν έξω από μηχανισμούς και κομματικές δομές, δείχνοντας την ικανότητα της λειτουργίας της κοινωνικής φαντασίας. Ακριβώς, φαντασίας, σαν παράγοντας πιο σημαντικός από την ίδια τη γνώση.
Χαιρετίζουμε σ’ αυτό το μεγάλο γεγονός, τη μνήμη εκατοντάδων συντρόφων, δικών μας και άλλων κομμάτων και κινημάτων, που σήμερα δεν είναι κοντά μας και ήταν από κάθε χώρο πάλης, παράγοντες δημιουργίας, γένεσης και ωρίμανσης της συλλογικής συνείδησης.
Χαιρετίζουμε τις δεκάδες χιλιάδες επαναστάτες αγωνιστές όλων των πολιτικών, συνδικαλιστικών, μορφωτικών, στρατιωτικών, κοινωνικών οργανώσεων, που με την πάλη τους ήταν μέρος αυτής της οικοδόμησης, που σήμερα ξεχύνεται με σαρωτική δύναμη από το ΠΜ και βασικά από την κοινωνική συνείδηση που διαλύει το δικομματισμό, στην ιστορία ενός καπιταλισμού νεοαποικιακού, συντηρητικού, υποταγμένου στον ιμπεριαλισμό.
Αυτή η τεράστια ψήφος, με τη μαζική υποστήριξη στο ΠΜ, είναι ο λίθος που ενισχύει το οικοδόμημα που άρχισε να κατασκευάζεται τον Οκτώβρη του 2004, σαν συνέχεια της 5π? του Φλεβάρη του 1971, όταν ιδρύθηκε το ΠΜ. Αποτίουμε φόρο τιμής στον Χ. Ποσά-δας και στη σημασία του ρόλου του στην ιστορία της ταξικής πάλης στην Ουρουγουάη. Ο Ποσάδας ήταν, είναι ακατάλυτο μέρος αυτής της πορείας, μέσα από τις αναλύσεις του και την απόλυτη αισιοδοξία του, ότι η Ουρουγουάη θα προχωρούσε στην προοπτική του ΠΜ, μιας συμμαχίας στην οποία αυτός συνέβαλε στο να διαμορφωθεί.
Ένα τεράστιο εναγκαλισμό στ’ όνομα της 4πς Διεθνούς στον ουρου-γουάνικο λαό, στο ΠΜ και ιδιαίτερα στο μαχητικό ουρουγουάνικο Τμήμα μας, το ΕΕΚ (τροτσκιστικό-ποσαδικό)
Εκ μέρους του Λατινοαμερικάνικου Γραφείου
Ελισαίο Ραμίρεζ, 29/11/2009
