Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΜΕ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΗΝ
«ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ», ΓΙΑ Ν’ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ, ΒΑΘΕΜΑ ΚΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΤΗΣ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΑΥΡΟ ΚΑΙ «ΑΝΙΕΡΟ» ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ-ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ
Μετά το «είναι τα οικονομικά μέτρα, ηλίθιε», που απηύθυνε ο Σόιμπλε στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας σύντροφο Αλέξη Τσίπρα, τώρα ήλθαν οι «ανοησίες» της Λαγκάρντ, που από τη μεριά της τις αποδίδει στον ίδιο το λαό. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: είναι η οικονομία από τη μια μεριά και η πολιτική από την άλλη, του ίδιου συστήματος, του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού. Και οι δύο αυτές όψεις του, αποδείχνουν το πόσο ιστορικά ξεπερασμένο και κάλπικο είναι αυτό το «νόμισμα», αυτό το σύστημα. Η έξυπνη και προοδευτική ανθρωπότητα, ώριμη για το σοσιαλισμό, δεν μπορεί να δεχτεί και ν’ ανεχτεί την παράταση της ζωής αυτού του συστήματος και των «νομισμάτων» του, των θεσμών και των οργανισμών του. Γι’ αυτό το μόνο μέσο που έχει ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός για ν’ αντιμετωπίσει αυτή την ανθρωπότητα, είναι ο πόλεμος κι ο φασισμός. Είναι το ανώτερο στάδιο της βίας, του καταναγκασμού, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης , ενάντια σ’ αυτή την, «ηλίθια» για τον καπιταλισμό, ανθρωπότητα. Που σωστά από τη μεριά της, δεν εννοεί να καταλάβει ότι «ήλθε το τέλος των ιδεολογιών και της ιστορίας» και ο «θρίαμβος του καπιταλισμού». Όπως προσπάθησε να προβάλει και να επιβάλλει ο καπιταλισμός πριν δεκαετίες, πάντα σε συμμαχία και ταύτιση με τη γραφειοκρατία κάθε απόχρωσης. Αυτό έκφραζε ο Σόιμπλε μ’ αυτό που είπε στον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Η ίδια αυτή έξυπνη και προοδευτική ανθρωπότητα, ώριμη για το σοσιαλισμό, μαζί της κι εμείς, δεν περιμέναμε τους, πάντα «αμφιλεγόμενους» και «σκοτεινούς», Βικιλίγκς, για να μάθουμε την Πολιτική του συστήματος, αυτή που ήδη ξέρουμε εδώ και πολλές δεκαετίες. Βρισκόμαστε σε μια φάση όξυνσης και ξεκαθαρίσματος της ταξικής πάλης και των γνήσιων πολιτικών εκπροσώπων της κι από τις δυο μεριές. Η ταξική πάλη ανάμεσα στον καπιταλισμό από τη μια μεριά και τους εργαζόμενους κι όλους του εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους τομείς του πληθυσμού από την άλλη, δεν είναι μόνο Οικονομική, αλλά και κύρια, Πολιτική. Ο καπιταλισμός καταστρέφει την ανθρωπότητα, τους λαούς και το Περιβάλλον της, ενώ επιβουλεύεται ακόμα και το Διάστημα και το Σύμπαν. Η Πολιτική από τη μεριά του καπιταλισμού και των γνήσιων εκπροσώπων του, δεν είναι πια παρά ένας ανηλεής και διαρκής Πόλεμος, με άλλα μέσα, μη στρατιωτικά, που βέβαια συνδυάζονται καθημερινά και με τα στρατιωτικά μέσα. Για τον καπιταλισμό πριν ήταν ολοφάνερο ότι «ο Πόλεμός του ήταν η Πολιτική με άλλα μέσα» (Κλαούσεβιτς). Σήμερα, σ’ αυτό το σύστημα ισχύει και το αντίστροφο: ότι δηλαδή η καθημερινή Πολιτική του είναι ο πραγματικός Πόλεμος, με άλλα μέσα. Τελικά ο σημερινός ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός είναι συνώνυμο του ΑΝΤΙΛΑΪΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ. Αυτή είναι η σημερινή Οικονομία και Πολιτική του καπιταλισμού. Και φυσικά, ακόμα και η πολιτική της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητάς του είναι μόνο ένα υποσύνολο αυτού του πολέμου. Ουσιαστικά λοιπόν οι δύο όψεις του νομίσματος, του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού, είναι ίδιες. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΕΛΥΣΕ Ο Χ. ΠΟΣΑΔΑΣ «ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΡΟΟΔΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ».
Δεν περιμέναμε λοιπόν τις υποκλοπές για να το μάθουμε αυτό. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΑ ΘΕΣΗ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ Σ’ ΑΥΤΟ. Οι Βικιλίγκς στην πραγματικότητα εξυπηρετούν το σύστημα, αφού δεν έχουν άλλο σκοπό, από το να το δείχνουν παντοδύναμο κι ανίκητο, ικανό να εκβιάζει, να απειλεί, να υποτάσσει και να διαφθείρει τους πάντες και τα πάντα, έτσι που δήθεν «όλοι είναι ίδιοι». Πραγματικά όλα αυτά είναι κύρια συστατικά της Πολιτικής του συστήματος. Αλλά αυτό αποδείχνεται κι από το γεγονός ότι όταν δεν μπορεί (και δεν μπορεί πάντα) να επιβάλλει αυτή την πολιτική σε όλους, τότε δολοφονεί πολιτικούς, συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς ηγέτες και προσωπικότητες, κάνει ανατροπές κυβερνήσεων, επιδρομές, εισβολές, κατοχές, πραξικοπήματα, πολέμους, αδελφοκτόνες διαμάχες, κτλ. Συστατικό της πολιτικής του είναι επίσης το γεγονός ότι προσπαθεί να κρύψει αυτή την εγκληματική πολιτική του, πίσω από κάθε είδους ανύπαρκτες και ψεύτικες δικαιολογίες για «σωτηρία», «δημοκρατία», «ανάπτυξη», κτλ, και κυρίως πίσω από τη δήθεν αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, που ο ίδιος οργανώνει και παροτρύνει σε κάθε χώρα και με κάθε τρόπο. Ξεσπιτώνει και σκοτώνει τους πρόσφυγες με τον πόλεμό του και με τις τρομοκρατικές συμμορίες του και στη συνέχεια αναπτύσσεται πολεμικά στο Αιγαίο για να τους «σώσει», αντί ν’ ανοίξει τα σύνορα για να τους δεχτεί. Εξαπολύει τις φασιστικές συμμορίες στην Ελλάδα ενάντια στους πρόσφυγες κι επιτίθεται στην Κυβέρνηση της Αριστεράς γιατί «δεν λύνει το προσφυγικό πρόβλημα» που αυτός δημιούργησε, ενώ η Κυβέρνηση της Αριστεράς, κατά γενική ομολογία, «έσωσε την αξιοπρέπεια της Ευρώπης», με την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη και το σεβασμό απέναντι στους πρόσφυγες, μαζί με την «κομμουνιστική υποδοχή τους από τον ελληνικό λαό», όπως αναλύσαμε. Ενάντια στον πόλεμο, το κλείσιμο των συνόρων και την αναξιοπρέπεια του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, της ΕΕ, των «θεσμών» και των ρατσιστικών και φασιστικών κυβερνήσεων και συμμοριών τους.
Είναι γι’ αυτό που η Λαγκάρντ δεν μπορεί να κρύψει αυτή την πολιτική του συστήματος, της οποίας ο εκβιασμός του ΔΝΤ απέναντι στην Ελληνική Κυβέρνηση και στον ελληνικό λαό, είναι μόνο ένα μέρος της. Όλοι ξέρουμε αυτούς του εκβιασμούς, ιδιαίτερα μετά την ανάδειξη της Αριστεράς στη Διακυβέρνηση της χώρας. Αποκαλεί «ανοησία» το να πιστεύει κανείς το αυτονόητο: ότι ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός κάνει καθημερινά τον αντιλαϊκό πόλεμο, με ένα από τα κύρια όπλα του το χιλιοπληρωμένο Χρέος της κάθε χώρας και της Ελλάδας και οι εκβιασμοί και η βία με όλα τα μέσα, για να συνεχίσει να πληρώνεται αυτό το «χρέος», στο κερδοσκοπικό, ληστρικό, αρπακτικό χρηματιστικό ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο. Σ’ αυτά τα μέσα είναι που περιλαμβάνεται η «καταστροφολογία» και η προετοιμασία χτυπημάτων, πραξικοπημάτων, κοινοβουλευτικών και μη, για ανατροπή της Κυβέρνησης της Αριστεράς, που αντιστέκεται στην καπιταλιστική καταστροφή.
Ο πρόεδρος της ΝΔ Μητσοτάκης προωθεί την ανατροπή της Κυβέρνησης της Αριστεράς και ο αντιπρόεδρός της, φασίστας Γεωργιάδης, έφτασε να πει ότι είμαστε «ανόητοι» σαν ελληνικός λαός , γιατί ξέρουμε και καταδικάζουμε το αυτονόητο: ότι ο Παπασταύρου της ΝΔ και παρών σε κάθε λίστα κερδοσκοπική, σαν του «Παναμά», ενσαρκώνει αυτή την ταύτιση της Οικονομίας και της Πολιτικής του συστήματος σε ένα: στον Πόλεμο με όλα τα μέσα. Έτσι θέλουμε τον Παπασταύρου, όχι στην ονομασία ενός μεγάλου δρόμου της χώρας, όπως προτείνει ο Γεωργιάδης(!), αλλά στη φυλακή. Γιατί πάντα υπάρχει, όπως λέμε, και η «προσωπική ποινική ευθύνη», όταν κάποιος υλοποιεί για πάρτι του, αυτή την Οικονομία και την Πολιτική του συστήματος. Ενός συστήματος, έτσι κι αλλιώς, καταδικασμένου με την «ποινή» του θανάτου, από την ανθρωπότητα και από την ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική πάλη της, ανάμεσά της κι από τον ελληνικό λαό.
Επεκτείνοντας και ενημερώνοντας αυτό που είπαμε «ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ ΚΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ, ΗΛΙΘΙΕ ΣΟΙΜΠΛΕ», τώρα λέμε: ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ ΚΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ, ΑΝΟΗΤΗ ΛΑΓΚΑΡΝΤ». Είναι αυτή η πάλη που γράφει την ιστορία της ανθρωπότητας. Εσύ είσαι ανόητη, γιατί νομίζεις και λες ότι ο ελληνικός λαός, η Κυβέρνησή του της Αριστεράς και όλη η προοδευτική ανθρωπότητα, είναι «ανόητη», μόνο και μόνο επειδή καταλαβαίνει και ξέρει όλο αυτό το αυτονόητο. Και κυρίως είσαι ανόητη, γιατί δεν έχεις κατανοήσει, ή δεν θέλεις να εννοήσεις, από προσωπικό και αξιόποινο συμφέρον -σαν αυτό για το οποίο κατηγορείσαι και διώκεσαι ήδη-, ότι το σύστημα που εκπροσωπείς εσύ και όλοι οι όμοιοί σου, στον Οικονομικό, Πολιτικό και Στρατιωτικό τομέα, έχει χρεοκοπήσει. Είναι σε τελική και επιθανάτια, ολοκληρωτική κρίση συγκέντρω- σης, κερδοσκοπίας, τοκογλυφίας, παρασιτισμού και αποσύνθεσης. Και κυρίως έχει κατανοηθεί και συνειδητοποιηθεί από όλη την ανθρωπότητα, ότι πρέπει και μπορεί Ν’ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΕΣΕΝΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΣ. Κι αν η Νέα Δημοκρατία του Παπασταύρου και άλλοι εκπρόσωποί σου στην Ελλάδα, όχι μόνο έχουν διαφθαρεί και υποταχτεί στο σύστημά σου, αλλά ταυτίζονται μαζί σου, όπως έκαναν και τώρα, δεν είναι «όλοι μια από τα ίδια». Όπως θέλουν να δείξουν οι Βικιλίγκγς, για να διαφθείρουν, ανάμεσα στ’ άλλα και όποιον τομέα της γραφειοκρατίας της «αριστεράς», έχει παραμείνει στο προοδευτικό στρατόπεδο και που μαζί με το σύστημα διατυμπανίζουν ανιστόρητα και σε όλους τους τόνους: «όλοι είναι μια από τα ίδια». Αλλά ο ελληνικός λαός έχει την τιμή, την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια να σου απαντάει «κατά πως πρέπει», δια στόματος του ίδιου του Πρωθυπουργού του, του Αλέξη Τσίπρα.
Αυτό είναι, πρέπει και μπορεί να είναι, το ταξικό, επαναστατικό και σοσιαλιστικό περιεχόμενο, αυτού που είπε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, γύρω από τις «επανειλημμένες ανοησίες του ΔΝΤ απέναντι στην Ελλάδα». Για μας, για το δικό μας προοδευτικό, επαναστατικό και σοσιαλιστικό στρατόπεδο είναι «ανοησίες», αλλά για το σύστημα, αυτό που έκανε το ΔΝΤ απέναντι στην Ελλάδα -και όχι μόνο-, είναι το αυτονόητο. Δεν μπορούσε και δεν ήθελε να κάνει τίποτα το διαφορετικό, γιατί σκοπός του είναι να επιβιώσει, ανάμεσα στ’ άλλα μέσα από τη «βιωσιμότητα του Χρέους» των χωρών. Κι αυτό μπορεί να το κάνει μόνο ενάντια στους λαούς κι όχι με τη βιωσιμότητά τους και με την ανάπτυξη, την ολόπλευρη πρόοδο και τη διαρκή ειρήνη των λαών και των χωρών. Κι αυτό επίσης είναι, πρέπει και μπορεί να είναι, το ταξικό, επαναστατικό και σοσιαλιστικό περιεχόμενο, αυτού που επίσης είπε ο Τσίπρας σ’ αυτή την ομιλία του: «ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ-ΜΝΗΜΟΝΙΑ»! Σημαίνει στην ουσία: Ως εδώ η καπιταλιστική κρίση, καθυστέρηση και αντιλαϊκός πόλεμος στη χώρα! Ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός, τα «κουαρτέτα» του, οι θεσμοί και οι πολιτικοί εκπρόσωποί του, δεν μπορούν και δεν θέλουν να τηρήσουν, δεν τηρούν, ούτε τις συμφωνίες που έχουν γίνει με ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ μαζί του. Πολύ περισσότερο όταν αυτές έχουν γίνει κάτω από την πίεση της ταξικής, επαναστατικής και σοσιαλιστικής πάλης και ωρίμανσης του ελληνικού λαού και της Κυβέρνησης της Αριστεράς. Αυτός χρησιμοποιεί τις διαπραγματεύσεις πάντα για να κερδίσει χρόνο και να προετοιμαστεί στο μεταξύ καλύτερα για τον αντιλαϊκό πόλεμό του. Ανάμεσα στ’ άλλα ν’ απαιτήσει, να εκβιάσει και να επιβάλλει με όλα τα μέσα, νέες «συμφωνίες»-μνημόνια. Εμείς στο μεταξύ κερδίζουμε πολύ λίγο και χάνουμε πολύ χρόνο, αφού ο «ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ, Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ». Γιατί λοιπόν να καθυστερούμε; Και δεν κερδίζουμε καθόλου χρόνο, αντίθετα χάνου- με διαρκώς, όταν αυτόν το χρόνο δεν τον χρησιμοποιούμε, στο δικό μας προοδευτικό και σοσιαλιστικό ταξικό στρατόπεδο, για να προετοιμάσουμε καλύτερα, όχι έναν δήθεν «καλύτερο καπιταλισμό, καλύτερη διαχείρισή του, ΕΕ με ανθρώπινο πρόσωπο, αναπτυξιακό, κτλ», ανέφικτο έτσι κι αλλιώς, αλλά τη ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ στην Ελλάδα και την Ευρώπη. ΑΡΧΙΖΟΝΤΑΣ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ, ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ, ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ. Αυτό πρέπει και μπορεί, θα κάνει, ο δικός μας πόλος, στην οξυμένη ταξική πάλη ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΛΗ, ΕΝΩΜΕΝΕΣ ΣΕ ΜΙΑ, ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗ ΤΑΞΙΚΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΚΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΡΚΗ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ, ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ. Είναι μόνο αυτή η πάλη που πρέπει και μπορεί να δημιουργήσει, δημιουργεί, νέες μαζικές ηγεσίες της Αριστεράς και να κερδίσει τις υπάρχουσες, ενάντια στη διεφθαρμένη γραφειοκρατία τους και τη συνύπαρξή της με τον καπιταλισμό. Ακόμα και να κερδίσει τομείς της γραφειοκρατίας και του καπιταλισμού (αυτό δεν ισχύει, δεν μπορεί να γίνει, για τη γραφειοκρατία, σαν συνολική συμφεροντολογική κάστα και για τον καπιταλισμό σαν συνολικό ταξικό σύστημα), ή/και να τους αναγκάσει να δεχτούν και να στηρίξουν τις πιέσεις, τις διεκδικήσεις και τις κατακτήσεις αυτής της πάλης των εργαζομένων και όλου του λαού. Σ’ αυτή επίσης την κατεύθυνση, όχι μόνο σπάνε τα αντικειμενικά, ή/και προμελετημένα και συγκεκριμενοποιημένα «μαύρα» και «ανίερα» μέτωπα καπιταλισμού-γραφειοκρατίας, αλλά και δημιουργούνται οι συνθήκες για τη γρήγορη επέκταση και βάθεμα της Κυβέρνησης της Αριστεράς και των μέτρων της, του ΠΛΑΤΙΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΣΥΡΙΖΑ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ-ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΩΝ-ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ) ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ. Μια τέτοια πορεία μπορεί και πρέπει να ξεκινήσει ΜΕ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ «ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ» ΤΟΥ και να συνεχίσει, πάνω στο δρόμο και τις ευνοϊκές συνθήκες που άνοιξε η τωρινή ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ. Που ανάμεσα στ’ άλλα απέδειξε στην πράξη, ότι ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, όπως είχαμε πάντα αναλύσει και δείξει, ακόμα και για την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στον ιμπεριαλισμό, ενάντια στον πόλεμο και το φασισμό του. Είναι αναγκαία κι εφικτή η ανατροπή του.
ΕΚΚ (Τ-Π), 6/4/2016
«ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ», ΓΙΑ Ν’ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ, ΒΑΘΕΜΑ ΚΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΤΗΣ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΑΥΡΟ ΚΑΙ «ΑΝΙΕΡΟ» ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ-ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ
Μετά το «είναι τα οικονομικά μέτρα, ηλίθιε», που απηύθυνε ο Σόιμπλε στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας σύντροφο Αλέξη Τσίπρα, τώρα ήλθαν οι «ανοησίες» της Λαγκάρντ, που από τη μεριά της τις αποδίδει στον ίδιο το λαό. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: είναι η οικονομία από τη μια μεριά και η πολιτική από την άλλη, του ίδιου συστήματος, του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού. Και οι δύο αυτές όψεις του, αποδείχνουν το πόσο ιστορικά ξεπερασμένο και κάλπικο είναι αυτό το «νόμισμα», αυτό το σύστημα. Η έξυπνη και προοδευτική ανθρωπότητα, ώριμη για το σοσιαλισμό, δεν μπορεί να δεχτεί και ν’ ανεχτεί την παράταση της ζωής αυτού του συστήματος και των «νομισμάτων» του, των θεσμών και των οργανισμών του. Γι’ αυτό το μόνο μέσο που έχει ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός για ν’ αντιμετωπίσει αυτή την ανθρωπότητα, είναι ο πόλεμος κι ο φασισμός. Είναι το ανώτερο στάδιο της βίας, του καταναγκασμού, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης , ενάντια σ’ αυτή την, «ηλίθια» για τον καπιταλισμό, ανθρωπότητα. Που σωστά από τη μεριά της, δεν εννοεί να καταλάβει ότι «ήλθε το τέλος των ιδεολογιών και της ιστορίας» και ο «θρίαμβος του καπιταλισμού». Όπως προσπάθησε να προβάλει και να επιβάλλει ο καπιταλισμός πριν δεκαετίες, πάντα σε συμμαχία και ταύτιση με τη γραφειοκρατία κάθε απόχρωσης. Αυτό έκφραζε ο Σόιμπλε μ’ αυτό που είπε στον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Η ίδια αυτή έξυπνη και προοδευτική ανθρωπότητα, ώριμη για το σοσιαλισμό, μαζί της κι εμείς, δεν περιμέναμε τους, πάντα «αμφιλεγόμενους» και «σκοτεινούς», Βικιλίγκς, για να μάθουμε την Πολιτική του συστήματος, αυτή που ήδη ξέρουμε εδώ και πολλές δεκαετίες. Βρισκόμαστε σε μια φάση όξυνσης και ξεκαθαρίσματος της ταξικής πάλης και των γνήσιων πολιτικών εκπροσώπων της κι από τις δυο μεριές. Η ταξική πάλη ανάμεσα στον καπιταλισμό από τη μια μεριά και τους εργαζόμενους κι όλους του εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους τομείς του πληθυσμού από την άλλη, δεν είναι μόνο Οικονομική, αλλά και κύρια, Πολιτική. Ο καπιταλισμός καταστρέφει την ανθρωπότητα, τους λαούς και το Περιβάλλον της, ενώ επιβουλεύεται ακόμα και το Διάστημα και το Σύμπαν. Η Πολιτική από τη μεριά του καπιταλισμού και των γνήσιων εκπροσώπων του, δεν είναι πια παρά ένας ανηλεής και διαρκής Πόλεμος, με άλλα μέσα, μη στρατιωτικά, που βέβαια συνδυάζονται καθημερινά και με τα στρατιωτικά μέσα. Για τον καπιταλισμό πριν ήταν ολοφάνερο ότι «ο Πόλεμός του ήταν η Πολιτική με άλλα μέσα» (Κλαούσεβιτς). Σήμερα, σ’ αυτό το σύστημα ισχύει και το αντίστροφο: ότι δηλαδή η καθημερινή Πολιτική του είναι ο πραγματικός Πόλεμος, με άλλα μέσα. Τελικά ο σημερινός ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός είναι συνώνυμο του ΑΝΤΙΛΑΪΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ. Αυτή είναι η σημερινή Οικονομία και Πολιτική του καπιταλισμού. Και φυσικά, ακόμα και η πολιτική της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητάς του είναι μόνο ένα υποσύνολο αυτού του πολέμου. Ουσιαστικά λοιπόν οι δύο όψεις του νομίσματος, του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού, είναι ίδιες. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΕΛΥΣΕ Ο Χ. ΠΟΣΑΔΑΣ «ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΡΟΟΔΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ».
Δεν περιμέναμε λοιπόν τις υποκλοπές για να το μάθουμε αυτό. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΑ ΘΕΣΗ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ Σ’ ΑΥΤΟ. Οι Βικιλίγκς στην πραγματικότητα εξυπηρετούν το σύστημα, αφού δεν έχουν άλλο σκοπό, από το να το δείχνουν παντοδύναμο κι ανίκητο, ικανό να εκβιάζει, να απειλεί, να υποτάσσει και να διαφθείρει τους πάντες και τα πάντα, έτσι που δήθεν «όλοι είναι ίδιοι». Πραγματικά όλα αυτά είναι κύρια συστατικά της Πολιτικής του συστήματος. Αλλά αυτό αποδείχνεται κι από το γεγονός ότι όταν δεν μπορεί (και δεν μπορεί πάντα) να επιβάλλει αυτή την πολιτική σε όλους, τότε δολοφονεί πολιτικούς, συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς ηγέτες και προσωπικότητες, κάνει ανατροπές κυβερνήσεων, επιδρομές, εισβολές, κατοχές, πραξικοπήματα, πολέμους, αδελφοκτόνες διαμάχες, κτλ. Συστατικό της πολιτικής του είναι επίσης το γεγονός ότι προσπαθεί να κρύψει αυτή την εγκληματική πολιτική του, πίσω από κάθε είδους ανύπαρκτες και ψεύτικες δικαιολογίες για «σωτηρία», «δημοκρατία», «ανάπτυξη», κτλ, και κυρίως πίσω από τη δήθεν αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, που ο ίδιος οργανώνει και παροτρύνει σε κάθε χώρα και με κάθε τρόπο. Ξεσπιτώνει και σκοτώνει τους πρόσφυγες με τον πόλεμό του και με τις τρομοκρατικές συμμορίες του και στη συνέχεια αναπτύσσεται πολεμικά στο Αιγαίο για να τους «σώσει», αντί ν’ ανοίξει τα σύνορα για να τους δεχτεί. Εξαπολύει τις φασιστικές συμμορίες στην Ελλάδα ενάντια στους πρόσφυγες κι επιτίθεται στην Κυβέρνηση της Αριστεράς γιατί «δεν λύνει το προσφυγικό πρόβλημα» που αυτός δημιούργησε, ενώ η Κυβέρνηση της Αριστεράς, κατά γενική ομολογία, «έσωσε την αξιοπρέπεια της Ευρώπης», με την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη και το σεβασμό απέναντι στους πρόσφυγες, μαζί με την «κομμουνιστική υποδοχή τους από τον ελληνικό λαό», όπως αναλύσαμε. Ενάντια στον πόλεμο, το κλείσιμο των συνόρων και την αναξιοπρέπεια του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, της ΕΕ, των «θεσμών» και των ρατσιστικών και φασιστικών κυβερνήσεων και συμμοριών τους.
Είναι γι’ αυτό που η Λαγκάρντ δεν μπορεί να κρύψει αυτή την πολιτική του συστήματος, της οποίας ο εκβιασμός του ΔΝΤ απέναντι στην Ελληνική Κυβέρνηση και στον ελληνικό λαό, είναι μόνο ένα μέρος της. Όλοι ξέρουμε αυτούς του εκβιασμούς, ιδιαίτερα μετά την ανάδειξη της Αριστεράς στη Διακυβέρνηση της χώρας. Αποκαλεί «ανοησία» το να πιστεύει κανείς το αυτονόητο: ότι ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός κάνει καθημερινά τον αντιλαϊκό πόλεμο, με ένα από τα κύρια όπλα του το χιλιοπληρωμένο Χρέος της κάθε χώρας και της Ελλάδας και οι εκβιασμοί και η βία με όλα τα μέσα, για να συνεχίσει να πληρώνεται αυτό το «χρέος», στο κερδοσκοπικό, ληστρικό, αρπακτικό χρηματιστικό ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο. Σ’ αυτά τα μέσα είναι που περιλαμβάνεται η «καταστροφολογία» και η προετοιμασία χτυπημάτων, πραξικοπημάτων, κοινοβουλευτικών και μη, για ανατροπή της Κυβέρνησης της Αριστεράς, που αντιστέκεται στην καπιταλιστική καταστροφή.
Ο πρόεδρος της ΝΔ Μητσοτάκης προωθεί την ανατροπή της Κυβέρνησης της Αριστεράς και ο αντιπρόεδρός της, φασίστας Γεωργιάδης, έφτασε να πει ότι είμαστε «ανόητοι» σαν ελληνικός λαός , γιατί ξέρουμε και καταδικάζουμε το αυτονόητο: ότι ο Παπασταύρου της ΝΔ και παρών σε κάθε λίστα κερδοσκοπική, σαν του «Παναμά», ενσαρκώνει αυτή την ταύτιση της Οικονομίας και της Πολιτικής του συστήματος σε ένα: στον Πόλεμο με όλα τα μέσα. Έτσι θέλουμε τον Παπασταύρου, όχι στην ονομασία ενός μεγάλου δρόμου της χώρας, όπως προτείνει ο Γεωργιάδης(!), αλλά στη φυλακή. Γιατί πάντα υπάρχει, όπως λέμε, και η «προσωπική ποινική ευθύνη», όταν κάποιος υλοποιεί για πάρτι του, αυτή την Οικονομία και την Πολιτική του συστήματος. Ενός συστήματος, έτσι κι αλλιώς, καταδικασμένου με την «ποινή» του θανάτου, από την ανθρωπότητα και από την ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική πάλη της, ανάμεσά της κι από τον ελληνικό λαό.
Επεκτείνοντας και ενημερώνοντας αυτό που είπαμε «ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ ΚΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ, ΗΛΙΘΙΕ ΣΟΙΜΠΛΕ», τώρα λέμε: ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ ΚΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ, ΑΝΟΗΤΗ ΛΑΓΚΑΡΝΤ». Είναι αυτή η πάλη που γράφει την ιστορία της ανθρωπότητας. Εσύ είσαι ανόητη, γιατί νομίζεις και λες ότι ο ελληνικός λαός, η Κυβέρνησή του της Αριστεράς και όλη η προοδευτική ανθρωπότητα, είναι «ανόητη», μόνο και μόνο επειδή καταλαβαίνει και ξέρει όλο αυτό το αυτονόητο. Και κυρίως είσαι ανόητη, γιατί δεν έχεις κατανοήσει, ή δεν θέλεις να εννοήσεις, από προσωπικό και αξιόποινο συμφέρον -σαν αυτό για το οποίο κατηγορείσαι και διώκεσαι ήδη-, ότι το σύστημα που εκπροσωπείς εσύ και όλοι οι όμοιοί σου, στον Οικονομικό, Πολιτικό και Στρατιωτικό τομέα, έχει χρεοκοπήσει. Είναι σε τελική και επιθανάτια, ολοκληρωτική κρίση συγκέντρω- σης, κερδοσκοπίας, τοκογλυφίας, παρασιτισμού και αποσύνθεσης. Και κυρίως έχει κατανοηθεί και συνειδητοποιηθεί από όλη την ανθρωπότητα, ότι πρέπει και μπορεί Ν’ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΕΣΕΝΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΣ. Κι αν η Νέα Δημοκρατία του Παπασταύρου και άλλοι εκπρόσωποί σου στην Ελλάδα, όχι μόνο έχουν διαφθαρεί και υποταχτεί στο σύστημά σου, αλλά ταυτίζονται μαζί σου, όπως έκαναν και τώρα, δεν είναι «όλοι μια από τα ίδια». Όπως θέλουν να δείξουν οι Βικιλίγκγς, για να διαφθείρουν, ανάμεσα στ’ άλλα και όποιον τομέα της γραφειοκρατίας της «αριστεράς», έχει παραμείνει στο προοδευτικό στρατόπεδο και που μαζί με το σύστημα διατυμπανίζουν ανιστόρητα και σε όλους τους τόνους: «όλοι είναι μια από τα ίδια». Αλλά ο ελληνικός λαός έχει την τιμή, την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια να σου απαντάει «κατά πως πρέπει», δια στόματος του ίδιου του Πρωθυπουργού του, του Αλέξη Τσίπρα.
Αυτό είναι, πρέπει και μπορεί να είναι, το ταξικό, επαναστατικό και σοσιαλιστικό περιεχόμενο, αυτού που είπε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, γύρω από τις «επανειλημμένες ανοησίες του ΔΝΤ απέναντι στην Ελλάδα». Για μας, για το δικό μας προοδευτικό, επαναστατικό και σοσιαλιστικό στρατόπεδο είναι «ανοησίες», αλλά για το σύστημα, αυτό που έκανε το ΔΝΤ απέναντι στην Ελλάδα -και όχι μόνο-, είναι το αυτονόητο. Δεν μπορούσε και δεν ήθελε να κάνει τίποτα το διαφορετικό, γιατί σκοπός του είναι να επιβιώσει, ανάμεσα στ’ άλλα μέσα από τη «βιωσιμότητα του Χρέους» των χωρών. Κι αυτό μπορεί να το κάνει μόνο ενάντια στους λαούς κι όχι με τη βιωσιμότητά τους και με την ανάπτυξη, την ολόπλευρη πρόοδο και τη διαρκή ειρήνη των λαών και των χωρών. Κι αυτό επίσης είναι, πρέπει και μπορεί να είναι, το ταξικό, επαναστατικό και σοσιαλιστικό περιεχόμενο, αυτού που επίσης είπε ο Τσίπρας σ’ αυτή την ομιλία του: «ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ-ΜΝΗΜΟΝΙΑ»! Σημαίνει στην ουσία: Ως εδώ η καπιταλιστική κρίση, καθυστέρηση και αντιλαϊκός πόλεμος στη χώρα! Ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός, τα «κουαρτέτα» του, οι θεσμοί και οι πολιτικοί εκπρόσωποί του, δεν μπορούν και δεν θέλουν να τηρήσουν, δεν τηρούν, ούτε τις συμφωνίες που έχουν γίνει με ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ μαζί του. Πολύ περισσότερο όταν αυτές έχουν γίνει κάτω από την πίεση της ταξικής, επαναστατικής και σοσιαλιστικής πάλης και ωρίμανσης του ελληνικού λαού και της Κυβέρνησης της Αριστεράς. Αυτός χρησιμοποιεί τις διαπραγματεύσεις πάντα για να κερδίσει χρόνο και να προετοιμαστεί στο μεταξύ καλύτερα για τον αντιλαϊκό πόλεμό του. Ανάμεσα στ’ άλλα ν’ απαιτήσει, να εκβιάσει και να επιβάλλει με όλα τα μέσα, νέες «συμφωνίες»-μνημόνια. Εμείς στο μεταξύ κερδίζουμε πολύ λίγο και χάνουμε πολύ χρόνο, αφού ο «ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ, Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ». Γιατί λοιπόν να καθυστερούμε; Και δεν κερδίζουμε καθόλου χρόνο, αντίθετα χάνου- με διαρκώς, όταν αυτόν το χρόνο δεν τον χρησιμοποιούμε, στο δικό μας προοδευτικό και σοσιαλιστικό ταξικό στρατόπεδο, για να προετοιμάσουμε καλύτερα, όχι έναν δήθεν «καλύτερο καπιταλισμό, καλύτερη διαχείρισή του, ΕΕ με ανθρώπινο πρόσωπο, αναπτυξιακό, κτλ», ανέφικτο έτσι κι αλλιώς, αλλά τη ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ στην Ελλάδα και την Ευρώπη. ΑΡΧΙΖΟΝΤΑΣ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ, ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ, ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ. Αυτό πρέπει και μπορεί, θα κάνει, ο δικός μας πόλος, στην οξυμένη ταξική πάλη ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΛΗ, ΕΝΩΜΕΝΕΣ ΣΕ ΜΙΑ, ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗ ΤΑΞΙΚΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΚΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΡΚΗ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ, ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ. Είναι μόνο αυτή η πάλη που πρέπει και μπορεί να δημιουργήσει, δημιουργεί, νέες μαζικές ηγεσίες της Αριστεράς και να κερδίσει τις υπάρχουσες, ενάντια στη διεφθαρμένη γραφειοκρατία τους και τη συνύπαρξή της με τον καπιταλισμό. Ακόμα και να κερδίσει τομείς της γραφειοκρατίας και του καπιταλισμού (αυτό δεν ισχύει, δεν μπορεί να γίνει, για τη γραφειοκρατία, σαν συνολική συμφεροντολογική κάστα και για τον καπιταλισμό σαν συνολικό ταξικό σύστημα), ή/και να τους αναγκάσει να δεχτούν και να στηρίξουν τις πιέσεις, τις διεκδικήσεις και τις κατακτήσεις αυτής της πάλης των εργαζομένων και όλου του λαού. Σ’ αυτή επίσης την κατεύθυνση, όχι μόνο σπάνε τα αντικειμενικά, ή/και προμελετημένα και συγκεκριμενοποιημένα «μαύρα» και «ανίερα» μέτωπα καπιταλισμού-γραφειοκρατίας, αλλά και δημιουργούνται οι συνθήκες για τη γρήγορη επέκταση και βάθεμα της Κυβέρνησης της Αριστεράς και των μέτρων της, του ΠΛΑΤΙΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΣΥΡΙΖΑ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ-ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΩΝ-ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ) ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ. Μια τέτοια πορεία μπορεί και πρέπει να ξεκινήσει ΜΕ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ «ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ» ΤΟΥ και να συνεχίσει, πάνω στο δρόμο και τις ευνοϊκές συνθήκες που άνοιξε η τωρινή ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ. Που ανάμεσα στ’ άλλα απέδειξε στην πράξη, ότι ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, όπως είχαμε πάντα αναλύσει και δείξει, ακόμα και για την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στον ιμπεριαλισμό, ενάντια στον πόλεμο και το φασισμό του. Είναι αναγκαία κι εφικτή η ανατροπή του.
ΕΚΚ (Τ-Π), 6/4/2016
