ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ-ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΚΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΝΑΖΙΦΑΣΙΣΜΟ ΤΩΝ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ
Οι μερικές και γενικές απεργιακές, όσο και οι κινηματικές κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα και καθημερινά στην Ελλάδα, μέρος των αντίστοιχων κινητοποιήσεων στην Ευρώπη, είναι τόσο αντικειμενικά, όσο και συγκεκριμένα, διεκδικητικά, ανυψωμένες μορφές της ταξικής πάλης των εργαζομένων ενάντια στην ολοκληρωτική κρίση αποσύνθεσης, παρασιτισμού, κερδοσκοπίας, πολέμου και ναζιφασισμού του καπιταλιστικού συστήματος, στην ακροτελεύτια φάση του, αυτή του ιμπεριαλισμού. Και βέβαια ενάντια στη στυγερή πολεμική και φασιστοειδή κυβέρνηση Μητσοτάκη, «βασιλικότερη του βασιλιά» ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού. Ακριβώς πολύ λίγο πριν την οριστική κατάργηση αυτού του συστήματος και των υπηρετών του από την ιστορία της ανθρωπότητας, που όπως πάντα, ήταν και θα είναι ιστορία της ταξικής πάλης ανάμεσα στους εκμεταλλευτές και τους εκμεταλλευόμενους, όσο υπήρχαν και υπάρχουν τα συστήματα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, τα συστήματα της ατομικής ιδιοκτησίας, με τελευταίο, πριν την οριστική εξαφάνιση όλων, το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα. Και η κατάργησή του έχει ξεκινήσει και βαθύνει από το, πάνω από έναν αιώνα αναδυθέν και αναδυόμενο καθημερινά, σαν ανάγκη, δυνατότητα, επικαιρότητα και υλοποίηση και τελικά νικηφόρο σοσιαλιστικό-κομμουνιστικό σύστημα.
Μερικές και Γενικές Απεργίες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και μ’ ευκαιρία το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς 2024 πρέπει ν’ ανυψωθούν ταξικά και πολιτικά με τη Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, μέχρι την κινηματική, επαναστατική λαϊκή δημοκρατική, αμεσο-δημοκρατική ανατροπή της πολεμοχαρούς και φασιστοειδούς, όσο και καταρρέουσας έτσι κι αλλιώς κυβέρνησης της δεξιάς: κυνικά εγκληματικής πολεμικής, πρωτοπόρου των σχεδίων και των δράσεων του ιμπεριαλισμού, των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, ενάντια στην ανθρωπότητα, στην Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή και όλο τον κόσμο. Με κύριο στόχο του τους υπερασπιστές αυτής της ανθρωπότητας, τη Ρωσική Ομοσπονδία, τη Λαϊκή Κίνα και τους συμμάχους τους. Σ’ ένα Διαρκή, όσο και άμεσα στο προσκήνιο, Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (ΠΠ), που σημαίνει και θα σημάνει τη γιγάντωση και βάθεμα του ταξικού, επαναστατικού και σοσιαλιστικού-κομμουνιστικού στρατοπέδου, που έχει πάρει αναπόφευκτα τη μορφή του αντιιμπεριαλιστικού. Ενάντια στον ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ (Μαρξ-Ένγκελς-Λένιν-Τρότσκι-Ποσάδας) πόλεμο και ναζιφασισμό του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού.
Η εγκληματικότητα αυτής της κυβέρνησης δεν είναι μόνο η άμεση συμμετοχή της στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ναζιφασισμό, έχοντας αυθαίρετα κηρύξει ανοιχτά τον πόλεμο άμεσα ενάντια στη Ρωσική Ομοσπονδία, ενάντια στη λαϊκή θέληση αλλά και τους αστικοδημοκρατικούς θεσμούς (όλους κι αυτούς διεφθαρμένους άλλωστε), αλλά και η καπιταλιστική κερδοσκοπική και διεφθαρμένη προμελετημένη και “εξ αμελείας” εγκληματικότητα στο εσωτερικό της χώρας, με άπειρα δολοφονικά συμβάντα, με πρόσφατο μεγαλύτερο στα Τέμπη. Είναι αυτή η εξωτερική κι εσωτερική πολεμική και δολοφονική δραστηριότητά της ο κύριος παράγοντας της αποσύνθεσης και της κατάρρευσής της, παραιτήσεις υπουργών, άλλων αξιωματούχων, στρατιωτικών, κτλ, συνεχείς, μαζί με τις εσωτερικές της αντιφάσεις, αντανάκλαση των εσωτερικών αντιθέσεων και της αποσύνθεσης του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού.
Η «ιμπεριαλιστική πυραμίδα» καταρρέει και συντρίβεται, αποκαλύπτοντας πλήρως τη δολοφονική φύση και όπλα της, μέσα από αυτά τα ερείπιά της, χρησιμοποιώντας αυτά τα όπλα καθημερινά, μήπως σώσει κάποια από αυτά τα ερείπια, απέναντι στην «πυραμίδα» της αντίπαλης και ανατρεπτικής του, ταξικής, επαναστατικής και σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής ανθρωπότητας. Είναι μάλιστα ένα τομέας αυτής της ανθρωπότητας, από την κομμουνιστική κορυφή της, αυτή της κομμουνιστικής πρωτοπορίας και ηγεσίας των Κομμουνιστικών Κομμάτων της Κίνας και της Ομοσπονδιακής Ρωσίας, αλλά και των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών και των Κομμουνιστικών, Εργατικών κι Επαναστατικών Σοσιαλιστικών Κομμάτων, του Κουβανικού και Βορειοκορεάτικου Εργατικού Κράτους, των Εργατικών κι Επαναστατικών Κρατών όλου του κόσμου, μέχρι την κομμουνιστική, σοσιαλιστική κι επαναστατική βάση, όχι μόνο των Κομμάτων της Αριστεράς αλλά και της κοινωνίας. Είναι αυτός ο τομέας της κοινωνίας που καθοδηγεί όλη την Πυραμίδα της Ταξικής, Επαναστατικής και Σοσιαλιστικής-Κομμουνιστικής Πάλης της Ανθρωπότητας, ενάντια στην «ιμπεριαλιστική πυραμίδα», για να την καταργήσει και να την αντικαταστήσει κι όχι για να συμβιώσει και να ενσωματωθεί σ’ αυτή, όπως αντιμαρξιστικά-αντιλενινιστικά, αντεπαναστατικά και αντικομουνιστικά πιστεύει και προπαγανδίζει τρισάθλια και προδοτικά η ηγεσία του ΚΚΕ, ότι ήδη έχει γίνει μία και μοναδική «ιμπεριαλιστική πυραμίδα»!!! Αυτό προσπάθησε να το κάνει πριν, τώρα και μετά, η προδοτική γραφειοκρατία της Αριστεράς, κάθε απόχρωσης -πριν καταργηθεί κι αυτή μαζί με την κατάργηση του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού που την τροφοδοτεί- προσπαθώντας να εφαρμόσει στη χειρότερή της εκδοχή την «ειρηνική συνύπαρξη» ανάμεσα στα δύο συστήματα, καπιταλισμός-σοσιαλισμός. Χωρίς βέβαια να το πετύχει ποτέ, παρά μόνο τη δική της συνύπαρξη, σαν γραφειοκρατία, με το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα, που τώρα στην «τελική αναμέτρηση ανάμεσα στα δύο συστήματα» (Χ. Ποσάδας), ταυτίζεται ανοιχτά μαζί του σε όλα του τα σχέδια και δράσεις. Το ίδιο έκανε η γραφειοκρατία στον Β΄ ΠΠ και σε άλλοτε άλλο βαθμό στον Α΄ΠΠ, το ίδιο κάνει και θα κάνει και τώρα, στον Γ΄ ΠΠ, όπου πιάνεται γερά από τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό, για να μην την καταργήσει ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός.
Με την ανύπαρκτη «ουδέτερη» δήθεν στάση της απέναντι στον σε πλήρη εξέλιξη Γ’ ΠΠ, η γραφειοκρατία του ΚΚΕ προσπαθεί να διαπαιδαγωγήσει και να προετοιμάσει τα μέλη του ΚΚΕ για την ίδια προδοσία που έκανε απέναντι στον Β΄ΠΠ, όπου προτίμησε τη «συνύπαρξη» με το υπάρχον σύστημα, παρά τη σοσιαλιστική επανάσταση. Τότε εν μέρει το πέτυχε, αλλά τώρα σε σύντομο χρονικό διάστημα η γραφειοκρατία θ’ ανατραπεί -μαζί με το σύστημα όπου «συνυπάρχει»- από τα ίδια τα μέλη του Κόμματος και κυρίως από τις πάντα «ώριμες για το σοσιαλισμό» (Χ. Ποσάδας) ελληνικές μάζες. Τότε εν μέρει το πέτυχε γιατί είχε το στήριγμα της σταλινικής γραφειοκρατίας στην ΕΣΣΔ και στον κόσμο, που πρόδωσε τη σοσιαλιστική επανάσταση παντού και την ανέτρεψε όπου μπόρεσε. Τώρα ο μαρξιστικός-λενινιστικός, επαναστατικός, κομμουνιστικός και σοσιαλιστικός τομέας της ανθρώπινης πυραμίδας, με κέντρο τη Λαϊκή Κίνα και τη Ρωσική Ομοσπονδία (κοινωνικά, στη βάση, σοβιετική και κομμουνιστική) και τα Κομμουνιστικά Κόμματά τους, στηρίζουν την αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική πάλη κι επανάσταση στον κόσμο, αλλά ακόμα και τις καταπιεζόμενες κι εκμεταλλευόμενες από τον ιμπεριαλισμό καπιταλιστικές χώρες, για να μπορέσουν να προοδεύσουν αντιιμπεριαλιστικά!!!
Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά κι έτσι, όπως σε όλα τα εκμεταλλευτικά καθεστώτα, δουλοκτησία, φεουδαρχία, καπιταλισμός, υπάρχουν Δύο Ταξικές «Πυραμίδες» ανταγωνιστικά αντίθετες (ή η μία ή η άλλη) και σε καμία περίπτωση μια, «μία, ιμπεριαλιστική» τώρα, ακόμα κι αν το ήθελαν και το θέλουν, μάλιστα το διαπιστώνουν (!)- δες του ΚΚΕ-, κάποιες προδοτικές γραφειοκρατίες, όλων των αποχρώσεων και τρισάθλιων ειδών. Και ταυτόχρονα δεν κάνουν τίποτα για να την ανατρέψουν -αφού γι’ αυτούς είναι μία μεν αλλά ιμπεριαλιστική-, αλλά αντίθετα «συνυπάρχουν» και το πολύ πολύ κάνουν οικονομισμό και διεκδικήσεις απέναντί της!
Είναι Δύο οι Πυραμίδες, είναι οι «Δύο Πλευρές της Ιστορίας»: Από τη μια η «μη σωστή», άδικη, κακή, εγκληματική «πλευρά», αυτή της τάξης των εκμεταλλευτών, πάντα καταπιεστικών, οπισθοδρομικών, δολοφονικών και πολεμικών, που διαδοχικά καταργείται από την πυραμίδα της επόμενης εκμεταλλεύτριας τάξης. Κι από την άλλη η «Σωστή Πλευρά της Ιστορίας», η ανταγωνιστικά αντίθετη Πυραμίδα, αυτή των εκμεταλλευόμενων μαζών, που επαναστατούν πάντα για να καταργήσουν το προηγούμενο εκμεταλλευτικό καθεστώς της ατομικής ιδιοκτησίας και το πετυχαίνουν. Μέχρι την τωρινή «Σωστή Πλευρά της Ιστορίας Ανθρωπότητας», αυτή της Διαρκούς, Αέναης, Ειρήνης και Προόδου της, που με καθοδηγητική τάξη την προλεταριακή και το Κόμμα της, καταργεί μια για πάντα τις εκμεταλλεύτριες τάξεις, στην αταξική, σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία. Εκεί που έτσι αυτοκαταργείται σαν «Πυραμίδα» ταξική, για να μετασχηματιστεί σ’ ένα ανυψωμένο μέχρι το Σύμπαν Αρμονικό Παγκόσμιο και Υφήλιο Οικοδόμημα, αυτό της παγκόσμιας κομμουνιστικής αρχής: «ο καθένας σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του». «Καταργείται το βασίλειο της ανάγκης κι επικρατεί παντού το βασίλειο της ελευθερίας» (μαρξισμός).
Οι μάζες και οι λαοί όλου του κόσμου είναι ώριμοι για το σοσιαλισμό» (Χ. Ποσάδας). Οι αντικειμενικές συνθήκες ήταν ώριμες γι’ αυτόν ήδη από τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα (Λένιν-Τρότσκι) γι’ αυτό και έγινε, νικηφόρα, η Ρώσικη Σοσιαλιστική Επανάσταση, αλλά και υπήρξαν και υπάρχουν πολλά Εργατικά Κράτη (Σοσιαλιστικά). Οι λαοί του κόσμου δεν μπορούσαν παρά ν’ «αντανακλάσουν αυτή την αντικειμενική πραγματικότητα» (μαρξισμός, διαλεκτικός ιστορικός υλισμός) και να ωριμάσουν σοσιαλιστικά-κομμουνιστικά. Είναι η γραφειοκρατία της αριστεράς που συγκράτησε, συγκρατεί, πρόδωσε και προδίδει αυτή των ωριμότητα των μαζών, στην προσπάθειά της να συνυπάρξει και να ταυτιστεί με το σωτήρα της, το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό δεν σήμανε και δεν σημαίνει ότι δεν είναι αναγκαία τα Κόμματα της Αριστεράς, ιδιαίτερα τα Κομμουνιστικά Κόμματα, για να μετατραπεί αυτή η ωρίμανση των μαζών για το σοσιαλισμό σε σοσιαλιστική-κομμουνιστική υλοποίηση. Αυτό έκανε ο Λένιν, με το Μπολσεβίκικο Κόμμα, με το Εργατικό Κράτος, τα Σοβιέτ και την Κομμουνιστική Διεθνή. Τον οποίο Λένιν θυμόμαστε, αποκαθιστούμε και τιμούμε και προσπαθούμε να εφαρμόσουμε στα 100 χρόνια από το θάνατό του και στον οποίο αφιερώνουμε μεγάλο μέρος της τελευταίας έκδοσης του περιοδικού μας Κομμουνιστική Ενότητα. Το έκανε για την επέκταση και το βάθεμα του σοσιαλισμού σε όλο τον κόσμο. Σήμερα μέσα, αναπόφευκτα και Μεταβατικά, από τα Μέτωπα και τις Κυβερνήσεις της Αριστεράς, Κομμουνιστικής, Σοσιαλιστικής, Οικολογικής, Εξωκοινοβουλευτικής, Επαναστατικής Αντιιμπεριαλιστικής Εθνικιστικής, το Παγκόσμιο Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο και τη Νέα Κομμουνιστική Διεθνή. Με ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική πάλη και πόλεμο, ενάντια στον πόλεμο και το ναζιφασισμό του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού, για την ανατροπή του -και μέσα από αυτόν τον πόλεμο- και για την οικοδόμηση των Επαναστατικών και Εργατικών Κρατών και του σοσιαλισμού-κομμουνισμού παγκόσμια και βέβαια στην Ελλάδα. Όπου άμεσα αυτό περνάει από την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που κυνικά, αντιδημοκρατικά κι εγκληματικά έχει επιλέξει ανοιχτά κι έμπρακτα την πολεμική και ναζιφασιστική «πλευρά της ιστορίας» και μάλιστα την ενισχύει με κάθε τρόπο, στην Ελλάδα, ευρωπαϊκά και παγκόσμια.
Κάθε φορά και περισσότερο, η αποχή των μαζών στις εκλογές στις χώρες των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, δηλαδή των ληστρικών-πολεμικών-ναζιφασιστικών συμμοριών ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, δείχνει αυτή τη σοσιαλιστική ωρίμανσή τους και την αγωνιστική θέλησή τους ν’ ανατρέψουν αυτό σύστημα κι αυτούς που το υπηρετούν. Και ταυτόχρονα αυτή η αποχή δείχνει την καταδικαστική κι ανατρεπτική στάση τους ενάντια στη γραφειοκρατία της αριστεράς, όλων των αποχρώσεων, που προμελετημένα ή/και «εξ αμελείας» δεν κάνουν τίποτα για να το ανατρέψουν. Αντίθετα συνυπάρχουν και ταυτίζονται μ’ αυτό. Πολύ περισσότερο αυτό εκφράζεται στις εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο του ιμπεριαλιστικού πολέμου και ναζιφασισμού. Αυτή, η τέτοια αποχή, θα εκφραστεί και πρέπει να εκφραστεί και στις προσεχείς ευρωεκλογές, που θα σημάνει ένα «βήμα -ταξικής- πάλης» έξω κι ενάντια σ’ αυτή τη «φωλιά ληστών». Ο Λένιν, που τιμούμε σήμερα και πάντα, χαρακτήρισε «φωλιά ληστών» την Κοινωνία των Εθνών, προκάτοχο του ΟΗΕ, φανταστείτε πώς θα χαρακτήριζε το ευρωκοινοβούλιο!!!
