ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2020:
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ-ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
Τιμώντας την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το αντιδικτατορικό αντιιμπεριαλιστικό-αντικαπιταλιστικό ταξικό ιστορικό περιεχόμενο και μορφή της –όπως έδειχναν τα κύρια συνθήματά της, «έξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, Λαϊκή Εξουσία»- κι απέναντι κι ενάντια στον τωρινό διαρκή ιμπεριαλιστικό πόλεμο και φασισμό –που τώρα μάλιστα δεν έχει καμιά κοινωνική βάση-, είναι αναγκαίο να συμβάλλουμε στο να οργανωθεί το υπάρχον αντικειμενικά τοπικό και παγκόσμιο κοινωνικο-πολιτικό αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο. Σαν πρώτη γραμμή άμυνας κι αντεπίθεσης –με όλα τα μέσα- του προοδευτικού και φιλειρηνικού στρατοπέδου της χώρας και όλης της ανθρωπότητας, που είναι το ταξικό επαναστατικό και σοσιαλιστικό στρατόπεδο. Για να βάλει τέλος σε ό,τι απομένει από τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό, που δεν έχει τίποτε άλλο να δώσει παρά μόνο την κρίση ολοκληρωτικής αποσύνθεσης, κερδοσκοπίας, παρασιτισμού, τοκογλυφίας, διαφθοράς και αντιλαϊκού πολέμου και φασισμού, με όλα τα μέσα. Και για να είναι προετοιμασμένο καλά αυτό το στρατόπεδο, για τη γρήγορη ανοικοδόμηση της κοινωνίας και της οικονομίας -απέναντι στους θανάτους, τις γενοκτονίες και τις καταστροφές που την έχει καταδικάσει το υπάρχον σύστημα, σε όλους τους τομείς της ζωής της ανθρωπότητας και του περιβάλλοντός της-, προωθώντας τη σοσιαλιστική κοινωνία, πρέπει και μπορεί να οικοδομήσει από τώρα τα δικά του μέσα: την Άμεση, Σοβιετική Δημοκρατία, τον Εργατικό-Κοινωνικό Έλεγχο σε κάθε χώρο δουλειάς και ζωής και την Κοινωνικοποίηση των Μέσων Παραγωγής και Διανομής. Αρχίζοντας από την ανάγκη και τη δυνατότητα ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ, ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ «ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ» ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΥ.
Και η στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα δεν ήταν παρά μια από τις δύο κύριες μορφές της σημερινής προσπάθειας του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού να επιβιώσει, μέσα στην επιθανάτια κοινωνικο-οικονομική και πολιτική κρίση αποσύνθεσής του και αγωνίας του: τον πόλεμο και το φασισμό. Και καθώς δεν μπορεί να κάνει το μαζικό φασισμό, συγκεντρώνεται στις κορυφές του, τόσο σε τοπικές δικτατορίες, κάθε μορφής, όπως και σε κάθε μορφής μέτρα και δράσεις κρατικής, παρακρατικής, προβοκατόρικης και φασιστικής βίας και καταστολής, τρομοκρατίας και «αντιτρομοκρατίας» και δολοφονίας πολιτικών και κοινωνικών αγωνιστών. Είναι κάτι από όλα αυτά που τώρα επιβάλλει και σχεδιάζει να επιβάλλει στην Ελλάδα η δεξιά, το κράτος και το παρακράτος της, αυτό που ανασυγκροτεί, μετά την κατάληψη της κυβέρνησης. Και ταυτόχρονα αυτό το σύστημα και οι θεσμοί του, κάνει τους Διαρκείς τοπικούς πολέμους, εισβολές, επιδρομές, κατοχές και προετοιμασίες. Πάντα ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ 3ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΑΤΟΜΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ.
Η «ιδιόμορφη» δικτατορία, με την κατάργηση βασικών άρθρων του ίδιου του αστικού συντάγματος, όπως είναι και η απαγόρευση του γιορτασμού της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της πορείας προς την αμερικάνικη πρεσβεία, αλλά και η αντεργατική και αντιλαϊκή επίθεση που έχει επιβάλλει η δεξιά κυβέρνηση της ΝΔ στην Ελλάδα, με αφορμή την πανδημία του Covid-19, δεν είναι παρά μέρος του «βιολογικού» πολέμου και της δικτατορίας που προετοιμάστηκε, παρασκευάστηκε, διαδόθηκε, μεταδόθηκε από τον ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό ενάντια στους λαούς του κόσμου, στις ίδιες -και μάλιστα κύρια- τις χώρες κέντρα του συστήματος, σε Βόρεια Αμερική και ΕΕ. Είναι μια παγκόσμια γενική δοκιμή ενός διαρκούς συνδυασμού πολέμου και φασισμού, στην ίδια στιγμή και φάση, ενάντια στην ανθρωπότητα. Είναι μια τραγική επαλήθευση των προβλέψεων των δασκάλων μας Λένιν και Τρότσκι, ότι στη σημερινή φάση ο ιμπεριαλισμός αναπόφευκτα οδηγείται στο ναζιφασισμό και τον πόλεμό του, ταυτόχρονα, όπως έκαναν η ναζι-φασιστική Γερμανία και Ιταλία των Χίτλερ-Μουσολίνι.
Ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός, στο τελευταίο, ακροτελεύτιο στάδιο της ύπαρξής του, δεν έχει την πολυτέλεια του να διαχωρίζει τις φάσεις και δράσεις του, πρόσωπα και πράγματα σε «δημοκρατικά» και φασιστικά. Άλλωστε και οι δύο αυτές μορφές του, ανταποκρινόμενες σε ένα και το αυτό αντιλαϊκό περιεχόμενό του σαν σύστημα, σ’ αυτή τη φάση ενώνονται στην τελευταία γραμμή υπεράσπισής του, για την επιβίωσή του, που είναι ο πόλεμος, με όλα τα μέσα, διαρκής και παγκόσμιος ενάντια σε όλους τους λαούς, των ίδιων των χωρών του κι ενάντια στα καταπιεζόμενα κράτη και έθνη. Ιδιαίτερα όταν αυτοί εξεγείρονται κι επιβάλλουν λύσεις που δεν ευνοούν, αντιμετωπίζουν, ξεπερνούν και ανατρέπουν αυτό το σύστημα. Είναι αυτό που οδηγεί τον αντίπαλό του, το ταξικό επαναστατικό και σοσιαλιστικό στρατόπεδο στην αναπόφευκτη ανάγκη και δυνατότητα να ενώσει σ’ ένα Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο κάθε Προοδευτικό, Φιλειρηνικό Αντιπολεμικό και Αντιφασιστικό Μέτωπο. Δεν μπορεί κι εκεί να υπάρξει κανένας διαχωρισμός, σε φάσεις και δράσεις, πρόσωπα και πράγματα.
Όποιος πιστεύει, ιδιαίτερα μετά τον πρώτο και δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κι ακόμα περισσότερο σήμερα, στην ιμπεριαλιστική Αμερική {όσο και Ευρώπη) ότι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο «δημοκρατικό» και το φασιστικό ιμπεριαλισμό, είναι γιατί βλέπει την κοινωνική ιστορία σαν αποτέλεσμα των δράσεων των πολιτικών –βλέπε δικτατορικών των μονοπωλίων και των πολυεθνικών του- εκπροσώπων του. Ποια διαφορά μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στο «Πρώτα η –ιμπεριαλιστική- Αμερική» του φασίστα πολεμοχαρή Τραμπ και το «Η –ιμπεριαλιστική-Αμερική επέστρεψε… για να ηγηθεί» του «Δημοκρατικού» Μπάιντεν; Καμιά: Αυτό που αντιπροσωπεύουν και οι δύο και τα Κόμματά τους είναι η αποκατάσταση του χαμένου κύρους και η ενίσχυση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού τόσο εσωτερικά, όσο και προς τα έξω. Κι ενίσχυση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά φασισμό –χωρίς καμιά κοινωνική βάση τώρα- και πόλεμο ενάντια στην ανθρωπότητα και κάθε δημοκρατικό κρατικό κι εθνικό θεσμό της, ενάντια σε κάθε εργατική, λαϊκή, προοδευτική και σοσιαλιστική κατάκτησή της. Ακόμα και το εκλογικό σύστημα και οι ίδιες οι εκλογές εκεί δεν έχουν ίχνος δημοκρατικότητας, όσο και σημασία για το σύστημα και τις παραλλαγές του. Και ο αμερικάνικος λαός, ξέροντάς το αυτό, είτε δεν συμμετέχει, είτε όταν συμμετέχει -όπως με την τωρινή αύξηση της συμμετοχής του στις εκλογές- ψηφίζει κατά ένα τεράστιο ποσοστό αρνητικά για τον προηγούμενο πρόεδρο κι όχι για το νέο. Είναι αυτή η «ψήφος» που καθορίζει τον τελικό νικητή, αν βέβαια αυτό δεν έρχεται σε άμεση αντίθεση και ρήξη με την προαποφασισμένη για κάθε φάση «εκλογή» των ηλεκτρονικών υπολογιστών και υπολογισμών του ιμπεριαλισμού!
Ο αμερικάνικος λαός, μαζί με τους λαούς όλου του κόσμου, «ψήφισε» και θα συνεχίσει να το κάνει στους δρόμους, ενάντια στο φασισμό, τον πόλεμο και τον καθημερινά δολοφονικό ρατσισμό του ιμπεριαλισμού. Κι ήταν αυτός που επέβαλε την ήττα και την απομάκρυνση του Τραμπ και δεν ήταν καμιά νίκη του «Δημοκρατικού» Μπάιντεν. Αυτός ο τελευταίος ήταν, είναι και θα είναι για μεγαλύτερη «δημοκρατία» ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και μέσα στο ΝΑΤΟ, για να προετοιμάζουν και να κάνουν από κοινού και πιο εγκληματικά και σε όλο τον κόσμο τον πόλεμο και το φασισμό, με όλες τις μορφές τους. Και κύρια τον πόλεμο ενάντια στη Λαϊκή Κίνα και τη Ρωσία -που είναι τα αντικειμενικά κέντρα της αντιιμπεριαλιστικής ανθρωπότητας-, όπως κι ενάντια στα αριστερά, προοδευτικά, αντιιμπεριαλιστικά εθνικιστικά κινήματα και κυβερνήσεις.
Δεν υπάρχει πια καμιά πολεμική αντιπαράθεση και δράση στον κόσμο, καμιά δικτατορία, στρατιωτική, «πανδημική», «δικαστική», «κοινοβουλευτική», που να μην είναι αποτέλεσμα της ιμπεριαλιστικής προετοιμασίας, επέμβασης, επιδρομής, εισβολής και κατοχής. Με ανοιχτά διακηρυγμένο από τη μεριά του εχθρό το σοσιαλισμό, ακόμα και στο ίδιο το εσωτερικό των ΗΠΑ –ο ηττημένος Τραμπ στήριξε το μεγαλύτερο μέρος της προεκλογικής εκστρατείας του στον αντισοσιαλισμό- και κύρια ενάντια στο σοσιαλισμό του Εργατικού Κράτους της Κίνας και τον πάντα ζωντανό στις σοβιετικές μάζες της Ρωσικής Ομοσπονδίας σοσιαλισμό. Οι πολεμικές προετοιμασίες και δράσεις του ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν είναι σίγουρα ενάντια στην Τουρκία, σαν καπιταλιστική χώρα, αλλά ενάντια στους λαούς της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Κύπρου και όλης της περιοχής, χρησιμοποιώντας όπως πάντα την παλιά μορφή του «διαίρει και βασίλευε», όπως και τις προκλήσεις, τις προβοκάτσιες, την τρομοκρατία και την «αντιτρομοκρατία». Άμεσα ενάντια και στη μη πλήρη υποταγή της ηγεσίας της Τουρκίας στα κυρίαρχα σχέδια και δράσεις του ιμπεριαλισμού ενάντια στη Ρωσία και την Κίνα, όπως και στα σχέδιά του ν’ ανατρέψει τη σοσιαλιστική Κυβέρνηση της Επαναστατικής Μπολιβαριανής Βενεζουέλας. Είναι γιατί αυτή η τουρκική ηγεσία -κάτω από την πίεση του τουρκικού λαού- επιτίθεται στην ιμπεριαλιστική Αμερική και Ευρώπη για τον πόλεμο και το φασισμό στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τον κόσμο και γιατί εκεί στην Τουρκία –όπως και σε όλο τον κόσμο- «είναι όλοι Μαδούρο», όπως γέμισε το διαδίκτυο της Τουρκίας.
Απέναντι κι ενάντια σε μια κυβέρνηση της δεξιάς, της ΝΔ, στην Ελλάδα, μέρος των πιο πολεμικών και φασιστικών σχεδίων και δράσεων του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού σ’ αυτή τη φάση, πρέπει και μπορεί να οργανωθεί το Κοινωνικο-Πολιτικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο Κομμάτων της Αριστεράς-Συνδικάτων-Τοπικής Αυτοδιοίκησης-Κοινωνικών Οργανώσεων στη χώρα. Μέρος με τη σειρά του του Οργανωμένου Συνειδητά και Οργανωτικά Αντικειμενικού Παγκόσμιου Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου. Εμείς χαιρετίζουμε το Κοινό μέτωπο ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΜΕΡΑ25 κατά της απόφασης για απαγόρευση των πορειών για το Πολυτεχνείο κι επεμβαίνουμε με όσες δυνάμεις διαθέτουμε για την αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική επέκταση, με τη συμμετοχή και του ΠΑΣΟΚ -παρά κι ενάντια στην τωρινή ηγεσία του-, όπως και της οικολογικής κι εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και βάθεμα αυτού του Μετώπου, αναγκαίου και δυνατού για την προετοιμασία και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας, στην Ελλάδα, την Περιοχή, την Ευρώπη και τον κόσμο.
ΕΚΚ (Τ-Π), 15/11/2020
