Δεν χρειάζεται καμιά έρευνα και καμιά πληροφορία για να μάθουμε τα αίτια της νέας εγκληματικής, πολεμικής επίθεσης του ιμπεριαλισμού στη Ρωσία και στην ανθρωπότητα, με την κατάρριψη του αεροπλάνου του ρωσικού στρατού και με τη δολοφονία των επιβατών του. «Όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά» ανακοινώνει η Ρωσία, αλλά το μόνο σίγουρο «ενδεχόμενο» σ’ αυτή τη φάση της ιστορίας, την τελική, ακροτελεύτια κι επιθανάτια για τον ιμπεριαλισμό, συνδυασμένη σαν τέτοια με τον πόλεμο και το φασισμό, είναι ότι το παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό καπιταλιστικό σύστημα, μ’ επικεφαλής τον αμερικάνικο και τα στρατιωτικο-οικονομικά κέντρα του, προετοιμάζει και κάνει το Διαρκή Πόλεμο ενάντια στην ανθρωπότητα, που έχει το πιο ισχυρό κέντρο άμυνάς της στη Ρωσία και στον Κόκκινο Στρατό της. Μέρος αυτού του πολέμου, σ’ αυτή την όχι τυχαία συγκεκριμένη στιγμή στη συγκεκριμένη περιοχή (νίκες των Ρώσων και της ανθρωπότητας στη Συρία και ψήφισμα καταδίκης των ισραηλινών εποικισμών στην Παλαιστίνη), είναι η κατάρριψη του ρωσικού στρατιωτικού αεροπλάνου και η δολοφονία μελών του Ρωσικού Κόκκινου Στρατού και μάλιστα του ειρηνικού χεριού του, της ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΠΕΤΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΡΙΑ! Ακόμα κι αν οι ρωσικές αρχές -από τη μεριά τους, για λόγους τακτικής και καλύτερης προετοιμασίας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον οποίο οργανώνονται και εκτελούνται συνεχείς προβοκάτσιες-αφορμές παγκόσμιου πολέμου, όπως αυτή η κατάρριψη- δεν αποκαλύψουν τα πραγματικά αίτια του «αεροπορικού δυστυχήματος», ο ελληνικός λαός και οι λαοί όλου του κόσμου, από ταξικό κι επαναστατικό ένστικτο και συνείδηση, τη συγκεκριμένη μάλιστα στιγμή, τα γνωρίζουν πολύ καλά.
Αυτό που «ερευνήσαμε» και μάθαμε εμείς –γιατί προσπαθούμε να ψάχνουμε και ν’ αναδείχνουμε αυτό που πρέπει, διαλεκτικά και που βρίσκεται «πίσω» από τα γεγονότα και τα φαινόμενα-, είναι ότι τόσο ο Ρώσος Πρέσβης στην Τουρκία σύντροφος Αντρέι Καρλόφ -δολοφονημένος πριν από λίγες μέρες στην Άγκυρα από ιμπεριαλιστικό χέρι «τρομοκράτη»- και ο οποίος ήταν επί πολλά χρόνια στέλεχος του Υπουργείου Εξωτερικών και της ΕΣΣΔ, όσο βέβαια και ο τωρινός Ρωσικός Στρατός και η Χορωδία του, ήταν και είναι συνέχεια του Εργατικού Κράτους, της Σοβιετικής Ένωσης και των κατακτήσεών της, που παραμένουν σε μεγάλο βαθμό και σήμερα, παρά την προδοσία της γραφειοκρατίας της. Ενώ την ίδια στιγμή, στη συντριπτική του πλειοψηφία ο ρωσικός λαός παραμένει σοβιετικός και κομμουνιστικός.
Ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο «δημοκρατικά» ή όχι (ο Τραμπ με μειοψηφία ψήφων ακόμα και ανάμεσα σε όσους ψήφισαν και πολύ περισσότερο ανάμεσα σ’ αυτούς που απείχαν) «εκλεγμένος» πρόεδρος των ΗΠΑ, είναι το «ιμπεριαλιστικό κέντρο που αποφασίζει πάνω ακόμα κι από το Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ» (Χ. Ποσάδας), αυτό που «εξαρτά» από τις πολεμικές και φασιστικές, πραξικοπηματικές, εγκληματικές επιδιώξεις και δράσεις του, τόσο τον Ομπάμα και τους προηγούμενους προέδρους των ΗΠΑ μέχρι τώρα, όσο -και μάλιστα ιδιαίτερα- και τους δύο τελευταίους υποψήφιους Κλίντον και Τραμπ. Η προηγηθείσα επίθεση του φασίστα ρατσιστή και πολεμοχαρούς (και με ατομικά όπλα) Τραμπ ενάντια στον Φιντέλ Κάστρο, την Κούβα και την Κίνα (άμεσα συγκρουσιακή -«πρωτοφανής»- αναγνώριση, σαν ανεξάρτητης οντότητας, της Ταϊβάν, επαρχίας της Λ.Δ. της Κίνας), αλλά και ενάντια στον ΟΗΕ, για το αντισιωνιστικό ψήφισμά του και η τωρινή δολοφονία των εκπροσώπων της πρώην –και σύντομα προσεχούς- ΕΣΣΔ, επιβεβαιώνει τις αναλύσεις και τις προβλέψεις μας, συνεχίζοντας όσο μπορούμε τον Τρότσκι και τον Ποσάδας, σε σχέση με τον Πρώτο και Δεύτερο πριν και το Διαρκή και 3ο Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο τώρα, αντίστοιχα.
Δεν πρόκειται για καμιά «ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση και σύγκρουση», όπως ακόμα και γραφειοκρατικές ηγεσίες της «αριστεράς» (τα εισαγωγικά όχι για τα Κόμματα, όπως το ΚΚΕ, αλλά για τις γραφειοκρατίες τους) ισχυρίζονται επαίσχυντα. Πρόκειται για την «Επιθανάτια –όσο και πολεμική- Αγωνία του καπιταλισμού» (Λέον Τρότσκι, «Μεταβατικό –προς το Σοσιαλισμό-Πρόγραμμα της 4ης Διεθνούς»), που αναλύθηκε και προβλέφτηκε σαν Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και Φασισμός από αυτόν το μαρξιστή δάσκαλο, κύρια για να προετοιμάσει την ΕΣΣΔ και το Παγκόσμιο Κομμουνιστικό κι Επαναστατικό Κίνημα, για τα καθήκοντα απέναντι σ’ αυτή την προετοιμασία και δράση του ιμπεριαλισμού. Και πρόκειται βέβαια για την «Τελικό ξεκαθάρισμα των λογαριασμών», στη «σύγκρουση συστήματος ενάντια σε σύστημα» (Χ. Ποσάδας, συνεχίζοντας την ίδια πρόβλεψη και προετοιμασία του Τρότσκι). ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΟ, ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ, ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΑΜΠ ΕΠΙΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΕ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΡΑΤΗ (ΚΙΝΑ-ΚΟΥΒΑ) ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΣΣΔ!!! «Ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και πόλεμος, ή, v/s, ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ;”. Αυτή είναι η πραγματική, «υπαρκτή» αντιπαράθεση και σύγκρουση στον κόσμο. Η τωρινή Ρωσική Ομοσπονδία και οι ανά τον κόσμο οργανωμένες ή όχι συμμαχίες της, κύρια με τα Εργατικά κι Επαναστατικά Κράτη, παρά κι ενάντια στην προδοσία και την ύπαρξη της γραφειοκρατίας της, είναι και πάλι η ΚΥΡΙΟΤΕΡΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΜΥΝΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ, ΕΙΡΗΝΙΚΗΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΚΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ. Αυτή τη γραμμή άμυνας και κυρίως ό,τι σ’ αυτή αντιπροσωπεύει άμεσα την ΕΣΣΔ και το προηγούμενο «σοσιαλιστικό στρατόπεδο», προσπαθεί με «αγωνία» να διασπάσει, να εξουδετερώσει και να εξαφανίσει ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός. Όταν και όπου μπορεί προσπαθεί να οργανώσει, να τροφοδοτήσει και να ενισχύσει τις καπιταλιστικές τάσεις σ’ αυτές τις χώρες και σε όλες τις χώρες του κόσμου και να τις διασπάσει και να τις εξουσιάσει με το «διαίρει και βασίλευε». Κι επειδή κάθε φορά και περισσότερο δεν μπορεί να το πετύχει αυτό, γι’ αυτό και κάθε φορά και περισσότερο προετοιμάζει -μαζί με το Διαρκή- και τον πραγματικό 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο, «με όλα τα μέσα που διαθέτει -και τα πυρηνικά-». Αυτό προσπαθεί να κάνει, συνδυασμένα, σε όλο τον κόσμο ο ιμπεριαλισμός.
Απέναντι κι ενάντια σ’ αυτό, όλες οι προετοιμασίες, επεμβάσεις και νίκες, κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, στρατιωτικές, πριν κύρια της ΕΣΣΔ και της Κούβας και τώρα της Ρωσίας, της Κίνας, της Βόρειας Κορέας, της Κούβας και των συμμαχιών τους, είναι θεμιτές, αφού γίνονται στα πλαίσια του αναγκαίου παγκόσμιου αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού και αντιφασιστικού μετώπου, όλων των καταπιεζόμενων κι εκμεταλλευόμενων από τον ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό χωρών και λαών (που συμπεριλαμβάνουν και τον αμερικανικό λαό και τους λαούς της Ευρώπης), αλλά και της ενότητας των Εργατικών κι Επαναστατικών Κρατών και του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Όχι μόνο όπως ήταν πριν τη διάλυση της ΕΣΣΔ και του «σοσιαλιστικού στρατοπέδου», αλλά και επεκτείνοντας και βαθαίνοντάς τες, προωθώντας τώρα, παρά κι ενάντια στις γραφειοκρατίες τους, τις γνήσιες μορφές της αντιιμπεριαλιστικής, αντικαπιταλιστικής και σοσιαλιστικής πάλης και κατακτήσεων. Από την επέμβαση της ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν και της Κούβας στην Αφρική, μέχρι την τωρινή επέμβαση της Ρωσίας στην Κριμαία και τη Συρία και της Κούβας σε όλη τη Λατινική Αμερική, για την προώθηση εκεί της Αντιιμπεριαλιστικής Ολοκλήρωσής της, υπάρχει μια ταξική κοινωνική ιστορική συνέχεια, αναγκαία, δυνατή και ικανή συνθήκη για την αντιμετώπιση του ιμπεριαλιστικού πολέμου και για την προετοιμασία της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης και οικοδόμησης.
Ο ιμπεριαλισμός προετοιμάζεται και κάνει τον πόλεμο γιατί είναι μια αναπόφευκτη ανάγκη του, από την ίδια την ουσία του κι επιπλέον, σ’ αυτή τη φάση, για να επιβιώσει, μέσα στην τελική και ολοκληρωτική κρίση κερδοσκοπίας, παρασιτισμού και αποσύνθεσής του και στην επιθανάτια γι’ αυτό αγωνία του. Είναι αυτός που επιτίθεται, πριν, κατά τη διάρκεια και πολύ περισσότερο μετά την εμφάνιση της σοσιαλιστικής επανάστασης στον κόσμο και των κατακτήσεών της, αρχίζοντας από τη Ρώσικη και το πρώτο Εργατικό Κράτος της ανθρωπότητας, την ΕΣΣΔ. Όχι μόνο δεν περίμενε και δεν περιμένει τη Ρωσία, την Κίνα την Κούβα, τη Βόρεια Κορέα, όλα τα Εργατικά κι Επαναστατικά Κράτη και τον ιστορικό κοινωνικο-πολιτικό και στρατιωτικό ανταγωνισμό μαζί του, για να προετοιμάσει και να εξαπολύσει τον πόλεμο, αλλά ακριβώς τον κάνει, με όλα τα μέσα, ενάντια στη σοσιαλιστική προοπτική κι επανάσταση της ανθρωπότητας. Η ανθρωπότητα, με τη δική της ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική πάλη και κατακτήσεις της, τόσο αναπόφευκτα γι’ αυτό όσο και αναγκαία και επίκαιρα, πρέπει όχι μόνο ν’ αμυνθεί –ή μάλλον ακριβώς για να μπορέσει ν’ αμυνθεί αποτελεσματικά- απέναντι σ’ αυτή την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, πρέπει να περάσει στην «προληπτική» αντεπίθεσή της, για να μειώσει τα καθημερινά και μελλούμενα δεινά της, από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ, όπως μας δίδαξαν οι Λένιν-Τρότσκι και οι Μπολσεβίκοι, ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ, ΣΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, που είναι και ο μοναδικός τρόπος για να καταργήσει οριστικά τον πόλεμο και το φασισμό και να εγκαθιδρύσει τη Διαρκή, «βιώσιμη και αέναη» πρόοδο και ειρήνη, για την ανθρωπότητα και την αρμονία της με τη Φύση και το Σύμπαν. Είναι γι’ αυτό και σ’ αυτή την κατεύθυνση, που κάνουμε έκκληση να προχωρήσει η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΚΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ. Η Ελλάδα και η Κυβέρνησή της της Αριστεράς, μπορεί και πρέπει να παίξει σημαντικό ρόλο σ’ αυτή την κατεύθυνση, προωθώντας άμεσα το Αντιιμπεριαλιστικό, Αντιπολεμικό και Αντιφασιστικό Μέτωπο, Πάλη και Ολοκλήρωση όλης της περιοχής και της ίδιας της Ευρώπης. Και σαν Αντικαπιταλιστική Αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ, να προωθήσει άμεσα αυτή την αναγκαία επέκταση και βάθεμα της μετατροπής του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε σοσιαλιστική επανάσταση και διέξοδο, στην Ελλάδα, στην περιοχή, στην Ευρώπη και τον κόσμο. Παντού, η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ ΜΕ ΤΗ ΡΗΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ, όπως πρέπει κι εν μέρει κάνει η Ελλάδα. Κι όποιος από τη μεριά της «αριστεράς» ισχυρίζεται και προπαγανδίζει ότι ο καθημερινός πόλεμος στον κόσμο, είναι μια «ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση και σύγκρουση», όχι μόνο από άγνοια ή/και πολιτική ηλιθιότητα προκαλεί σύγχυση και δίνει άλλοθι στον ιμπεριαλισμό και την επιθετικότητά του, αλλά, κύρια, από τη μεριά της γραφειοκρατίας, είναι ΜΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΙΕΡΑΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ» ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ-ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ.
ΕΚΚ (Τ-Π)
26-12-2016
Αυτό που «ερευνήσαμε» και μάθαμε εμείς –γιατί προσπαθούμε να ψάχνουμε και ν’ αναδείχνουμε αυτό που πρέπει, διαλεκτικά και που βρίσκεται «πίσω» από τα γεγονότα και τα φαινόμενα-, είναι ότι τόσο ο Ρώσος Πρέσβης στην Τουρκία σύντροφος Αντρέι Καρλόφ -δολοφονημένος πριν από λίγες μέρες στην Άγκυρα από ιμπεριαλιστικό χέρι «τρομοκράτη»- και ο οποίος ήταν επί πολλά χρόνια στέλεχος του Υπουργείου Εξωτερικών και της ΕΣΣΔ, όσο βέβαια και ο τωρινός Ρωσικός Στρατός και η Χορωδία του, ήταν και είναι συνέχεια του Εργατικού Κράτους, της Σοβιετικής Ένωσης και των κατακτήσεών της, που παραμένουν σε μεγάλο βαθμό και σήμερα, παρά την προδοσία της γραφειοκρατίας της. Ενώ την ίδια στιγμή, στη συντριπτική του πλειοψηφία ο ρωσικός λαός παραμένει σοβιετικός και κομμουνιστικός.
Ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο «δημοκρατικά» ή όχι (ο Τραμπ με μειοψηφία ψήφων ακόμα και ανάμεσα σε όσους ψήφισαν και πολύ περισσότερο ανάμεσα σ’ αυτούς που απείχαν) «εκλεγμένος» πρόεδρος των ΗΠΑ, είναι το «ιμπεριαλιστικό κέντρο που αποφασίζει πάνω ακόμα κι από το Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ» (Χ. Ποσάδας), αυτό που «εξαρτά» από τις πολεμικές και φασιστικές, πραξικοπηματικές, εγκληματικές επιδιώξεις και δράσεις του, τόσο τον Ομπάμα και τους προηγούμενους προέδρους των ΗΠΑ μέχρι τώρα, όσο -και μάλιστα ιδιαίτερα- και τους δύο τελευταίους υποψήφιους Κλίντον και Τραμπ. Η προηγηθείσα επίθεση του φασίστα ρατσιστή και πολεμοχαρούς (και με ατομικά όπλα) Τραμπ ενάντια στον Φιντέλ Κάστρο, την Κούβα και την Κίνα (άμεσα συγκρουσιακή -«πρωτοφανής»- αναγνώριση, σαν ανεξάρτητης οντότητας, της Ταϊβάν, επαρχίας της Λ.Δ. της Κίνας), αλλά και ενάντια στον ΟΗΕ, για το αντισιωνιστικό ψήφισμά του και η τωρινή δολοφονία των εκπροσώπων της πρώην –και σύντομα προσεχούς- ΕΣΣΔ, επιβεβαιώνει τις αναλύσεις και τις προβλέψεις μας, συνεχίζοντας όσο μπορούμε τον Τρότσκι και τον Ποσάδας, σε σχέση με τον Πρώτο και Δεύτερο πριν και το Διαρκή και 3ο Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο τώρα, αντίστοιχα.
Δεν πρόκειται για καμιά «ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση και σύγκρουση», όπως ακόμα και γραφειοκρατικές ηγεσίες της «αριστεράς» (τα εισαγωγικά όχι για τα Κόμματα, όπως το ΚΚΕ, αλλά για τις γραφειοκρατίες τους) ισχυρίζονται επαίσχυντα. Πρόκειται για την «Επιθανάτια –όσο και πολεμική- Αγωνία του καπιταλισμού» (Λέον Τρότσκι, «Μεταβατικό –προς το Σοσιαλισμό-Πρόγραμμα της 4ης Διεθνούς»), που αναλύθηκε και προβλέφτηκε σαν Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και Φασισμός από αυτόν το μαρξιστή δάσκαλο, κύρια για να προετοιμάσει την ΕΣΣΔ και το Παγκόσμιο Κομμουνιστικό κι Επαναστατικό Κίνημα, για τα καθήκοντα απέναντι σ’ αυτή την προετοιμασία και δράση του ιμπεριαλισμού. Και πρόκειται βέβαια για την «Τελικό ξεκαθάρισμα των λογαριασμών», στη «σύγκρουση συστήματος ενάντια σε σύστημα» (Χ. Ποσάδας, συνεχίζοντας την ίδια πρόβλεψη και προετοιμασία του Τρότσκι). ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΟ, ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ, ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΑΜΠ ΕΠΙΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΕ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΡΑΤΗ (ΚΙΝΑ-ΚΟΥΒΑ) ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΣΣΔ!!! «Ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και πόλεμος, ή, v/s, ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ;”. Αυτή είναι η πραγματική, «υπαρκτή» αντιπαράθεση και σύγκρουση στον κόσμο. Η τωρινή Ρωσική Ομοσπονδία και οι ανά τον κόσμο οργανωμένες ή όχι συμμαχίες της, κύρια με τα Εργατικά κι Επαναστατικά Κράτη, παρά κι ενάντια στην προδοσία και την ύπαρξη της γραφειοκρατίας της, είναι και πάλι η ΚΥΡΙΟΤΕΡΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΜΥΝΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ, ΕΙΡΗΝΙΚΗΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΚΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ. Αυτή τη γραμμή άμυνας και κυρίως ό,τι σ’ αυτή αντιπροσωπεύει άμεσα την ΕΣΣΔ και το προηγούμενο «σοσιαλιστικό στρατόπεδο», προσπαθεί με «αγωνία» να διασπάσει, να εξουδετερώσει και να εξαφανίσει ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός. Όταν και όπου μπορεί προσπαθεί να οργανώσει, να τροφοδοτήσει και να ενισχύσει τις καπιταλιστικές τάσεις σ’ αυτές τις χώρες και σε όλες τις χώρες του κόσμου και να τις διασπάσει και να τις εξουσιάσει με το «διαίρει και βασίλευε». Κι επειδή κάθε φορά και περισσότερο δεν μπορεί να το πετύχει αυτό, γι’ αυτό και κάθε φορά και περισσότερο προετοιμάζει -μαζί με το Διαρκή- και τον πραγματικό 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο, «με όλα τα μέσα που διαθέτει -και τα πυρηνικά-». Αυτό προσπαθεί να κάνει, συνδυασμένα, σε όλο τον κόσμο ο ιμπεριαλισμός.
Απέναντι κι ενάντια σ’ αυτό, όλες οι προετοιμασίες, επεμβάσεις και νίκες, κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, στρατιωτικές, πριν κύρια της ΕΣΣΔ και της Κούβας και τώρα της Ρωσίας, της Κίνας, της Βόρειας Κορέας, της Κούβας και των συμμαχιών τους, είναι θεμιτές, αφού γίνονται στα πλαίσια του αναγκαίου παγκόσμιου αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού και αντιφασιστικού μετώπου, όλων των καταπιεζόμενων κι εκμεταλλευόμενων από τον ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό χωρών και λαών (που συμπεριλαμβάνουν και τον αμερικανικό λαό και τους λαούς της Ευρώπης), αλλά και της ενότητας των Εργατικών κι Επαναστατικών Κρατών και του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Όχι μόνο όπως ήταν πριν τη διάλυση της ΕΣΣΔ και του «σοσιαλιστικού στρατοπέδου», αλλά και επεκτείνοντας και βαθαίνοντάς τες, προωθώντας τώρα, παρά κι ενάντια στις γραφειοκρατίες τους, τις γνήσιες μορφές της αντιιμπεριαλιστικής, αντικαπιταλιστικής και σοσιαλιστικής πάλης και κατακτήσεων. Από την επέμβαση της ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν και της Κούβας στην Αφρική, μέχρι την τωρινή επέμβαση της Ρωσίας στην Κριμαία και τη Συρία και της Κούβας σε όλη τη Λατινική Αμερική, για την προώθηση εκεί της Αντιιμπεριαλιστικής Ολοκλήρωσής της, υπάρχει μια ταξική κοινωνική ιστορική συνέχεια, αναγκαία, δυνατή και ικανή συνθήκη για την αντιμετώπιση του ιμπεριαλιστικού πολέμου και για την προετοιμασία της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης και οικοδόμησης.
Ο ιμπεριαλισμός προετοιμάζεται και κάνει τον πόλεμο γιατί είναι μια αναπόφευκτη ανάγκη του, από την ίδια την ουσία του κι επιπλέον, σ’ αυτή τη φάση, για να επιβιώσει, μέσα στην τελική και ολοκληρωτική κρίση κερδοσκοπίας, παρασιτισμού και αποσύνθεσής του και στην επιθανάτια γι’ αυτό αγωνία του. Είναι αυτός που επιτίθεται, πριν, κατά τη διάρκεια και πολύ περισσότερο μετά την εμφάνιση της σοσιαλιστικής επανάστασης στον κόσμο και των κατακτήσεών της, αρχίζοντας από τη Ρώσικη και το πρώτο Εργατικό Κράτος της ανθρωπότητας, την ΕΣΣΔ. Όχι μόνο δεν περίμενε και δεν περιμένει τη Ρωσία, την Κίνα την Κούβα, τη Βόρεια Κορέα, όλα τα Εργατικά κι Επαναστατικά Κράτη και τον ιστορικό κοινωνικο-πολιτικό και στρατιωτικό ανταγωνισμό μαζί του, για να προετοιμάσει και να εξαπολύσει τον πόλεμο, αλλά ακριβώς τον κάνει, με όλα τα μέσα, ενάντια στη σοσιαλιστική προοπτική κι επανάσταση της ανθρωπότητας. Η ανθρωπότητα, με τη δική της ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική πάλη και κατακτήσεις της, τόσο αναπόφευκτα γι’ αυτό όσο και αναγκαία και επίκαιρα, πρέπει όχι μόνο ν’ αμυνθεί –ή μάλλον ακριβώς για να μπορέσει ν’ αμυνθεί αποτελεσματικά- απέναντι σ’ αυτή την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, πρέπει να περάσει στην «προληπτική» αντεπίθεσή της, για να μειώσει τα καθημερινά και μελλούμενα δεινά της, από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ, όπως μας δίδαξαν οι Λένιν-Τρότσκι και οι Μπολσεβίκοι, ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ, ΣΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, που είναι και ο μοναδικός τρόπος για να καταργήσει οριστικά τον πόλεμο και το φασισμό και να εγκαθιδρύσει τη Διαρκή, «βιώσιμη και αέναη» πρόοδο και ειρήνη, για την ανθρωπότητα και την αρμονία της με τη Φύση και το Σύμπαν. Είναι γι’ αυτό και σ’ αυτή την κατεύθυνση, που κάνουμε έκκληση να προχωρήσει η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΚΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ. Η Ελλάδα και η Κυβέρνησή της της Αριστεράς, μπορεί και πρέπει να παίξει σημαντικό ρόλο σ’ αυτή την κατεύθυνση, προωθώντας άμεσα το Αντιιμπεριαλιστικό, Αντιπολεμικό και Αντιφασιστικό Μέτωπο, Πάλη και Ολοκλήρωση όλης της περιοχής και της ίδιας της Ευρώπης. Και σαν Αντικαπιταλιστική Αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ, να προωθήσει άμεσα αυτή την αναγκαία επέκταση και βάθεμα της μετατροπής του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε σοσιαλιστική επανάσταση και διέξοδο, στην Ελλάδα, στην περιοχή, στην Ευρώπη και τον κόσμο. Παντού, η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ ΜΕ ΤΗ ΡΗΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ, όπως πρέπει κι εν μέρει κάνει η Ελλάδα. Κι όποιος από τη μεριά της «αριστεράς» ισχυρίζεται και προπαγανδίζει ότι ο καθημερινός πόλεμος στον κόσμο, είναι μια «ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση και σύγκρουση», όχι μόνο από άγνοια ή/και πολιτική ηλιθιότητα προκαλεί σύγχυση και δίνει άλλοθι στον ιμπεριαλισμό και την επιθετικότητά του, αλλά, κύρια, από τη μεριά της γραφειοκρατίας, είναι ΜΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΙΕΡΑΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ» ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ-ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ.
ΕΚΚ (Τ-Π)
26-12-2016
