Στην ολομέτωπη επίθεση του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού, μέσω της κυβέρνησης της ΝΔ στην Ελλάδα και στο λαό της, οι γραφειοκρατικές ηγεσίες της αριστεράς απαντούν, πάντα και όχι μόνο προεκλογικά, με σεχταρισμό-διαμάχη ανάμεσα στα κόμματά τους και με οπορτουνισμό-υποταγή στο σύστημα.
Αυτό είναι που αλλοίωσε και τώρα τις, έτσι κι αλλιώς νόθες, αστικές εκλογές ακόμα περισσότερο. Αλλά περισσότερο όσο αφορά την εικόνα τους κι όχι την ταξική ουσία τους, που ακόμα κι έτσι δείχνει: 47% στα κόμματα της αριστεράς και με «δεύτερο κόμμα» την αποχή-άκυρα-λευκά 41,5% (ψήφοι κύρια διαμαρτυρίας απέναντι στη γραφειοκρατία της αριστεράς), απέναντι στο 40,79% της ΝΔ.
Παρ’ όλο που το καπιταλιστικό σύστημα ξέρει καλά ότι κοινοβουλευτικά, με αστικές εκλογές, μέσα σ’ αυτό, δεν πρόκειται ν’ ανατραπεί, βασικό σκοπό σε κάθε τέτοια εκλογή είναι να μην επιτρέψει στην αριστερά, οποιασδήποτε απόχρωσης και αντικαπιταλιστικής-αντιιμπεριαλιστικής προετοιμασίας, κομμουνιστικής, σοσιαλιστικής, ριζοσπαστικής, εξωκοινοβουλευτικής, εθνικιστικής, να κερδίσει. Γιατί ο λαός, ιδιαίτερα ο ελληνικός, με τεράστια επαναστατική εμπειρία και σοσιαλιστική ωρίμανση (τις τελευταίες δεκαετίες, ακόμα και σε τέτοιες εκλογές, έδινε 60% σε αριστερά κόμματα, με σοσιαλιστική προοπτική, ανεξάρτητα κι ενάντια στις προδοσίες των γραφειοκρατικών ηγεσιών τους) μπορεί να χρησιμοποιήσει την κοινοβουλευτική-κυβερνητική νίκη για να προωθήσει την ανατροπή του συστήματος και μαζί του τις γραφειοκρατικές ηγεσίες της αριστεράς.
Μη μπορώντας το σύστημα του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού ν’ ανεχτεί την «απλή αναλογική» και την πιθανότητα μέσα από αυτή η αριστερά να διαμορφώσει, κάτω από την πίεση του λαού, το αναγκαίο και δυνατό Ενιαίο Μέτωπό της και την Κυβέρνησή του, το σύστημα αυτό, μέσα από τη δικτατορία των μηχανισμών του, που πιθανόν να περιλαμβάνει πάλι και πραγματική νοθεία, (ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός και η δεξιά είναι συνηθισμένοι στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο και σ’ αυτή τη μορφή δικτατορίας, όπως και στα στρατιωτικά, «κοινοβουλευτικά», «εκτελεστικά», «δικαστικά» πραξικοπήματα-δες Λατινική Αμερική και όχι μόνο-), με κύριο όπλο την τρομοκρατία, την απειλή για ακυβερνησία, για, πληρωμένες πάντα, αποστασίες κτλ, προσπάθησε να εμποδίσει μια τέτοια αναγκαία και δυνατή για τη χώρα προοπτική. Είναι σημερινές μορφές της αξέχαστης «βίας και νοθείας» του 1961, ακόμα και με τον τότε Καραμανλή και κύρια με το στρατό και τα σώματα ασφαλείας, που ωχριά μπροστά στην ομάδα Μητσοτάκη και το σημερινό καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό που υπηρετεί, μάλιστα σαν «λαγός» του.
Αν η τωρινή «βία και νοθεία» δεν πήρε ανοιχτή μορφή και αποδεικτέα -δύσκολα έτσι κι αλλιώς με τους σημερινούς εξελιγμένους ηλεκτρονικούς μηχανισμούς-, είναι γιατί διευκολύνθηκε από την προδοτική στάση των γραφειοκρατικών ηγεσιών της αριστεράς, που το θετικό της «απλής αναλογικής» (λαϊκής δημοκρατικής κατάκτησης προωθημένης από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ) το μετέτρεψαν σε αρνητικό και παρά λίγο πλειοψηφικό-κυβερνητικό, γιατί επέκτειναν και βάθυναν το σεχταρισμό-διαμάχη ανάμεσα στα κόμματά τους, αναζητώντας ν’ αφαιρέσουν ψήφους η μια από την άλλη, αφήνοντας στο απυρόβλητο -που σημαίνει ότι ευνόησαν- τη ΝΔ και την πολεμοχαρή (κήρυξε πραξικοπηματικά τον πόλεμο ενάντια στη Ρωσία) και φασιστοειδή (π.χ. στηρίζει τη φασιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας) πολιτική της, στα πλαίσια ενός άκρατου οπορτουνισμού-υποταγής απέναντι στο σύστημα του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού. Χωρίς ούτε στιγμή να συνδέσουν τη κοινοβουλευτική διαδικασία με την αναγκαία και δυνατή επαναστατική διαδικασία στη χώρα!!! Που ξεκινάει από το Μέτωπο της Αριστεράς και την Κυβέρνησή του και οδηγεί τη χώρα στη Μετάβαση προς το Σοσιαλισμό, που τα Κόμματα της Αριστεράς έχουν στη σημαία τους και για την οποία ο λαός τα ψηφίζει, εδώ και δεκαετίες. Επανακρατικοποιήσεις, κρατικοποιήσεις, εργατικός έλεγχος, Σχεδιασμός της Οικονομίας προς όφελος του λαού, Άμεση, Λαϊκή, Δημοκρατία. Πορεία ενταγμένη στο Παγκόσμιο Αντιιμπεριαλιστικό στρατόπεδο και μέτωπο Ρωσίας-Κίνας-BRICS-συμμάχων τους, ενάντια στον πόλεμο και τα φασισμό του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ-AUKUS. Δεν υπάρχει άλλος, άμεσος, προοδευτικός μεταβατικός δρόμος. στο ιστορικό κοινωνικο-πολιτικό δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα».
Την αστική δημοκρατία την έχει καταργήσει εδώ και εκατό και πάνω χρόνια ο ίδιος ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός, γυρνώντας πίσω, ακόμα και σε δουλοκτητικές και φεουδαρχικές μορφές, αλλά και προχωρώντας, στην ίδια εκατονταετία, στον, αναπόφευκτο για την επιβίωσή του, πόλεμο και ναζιφασισμό, μέσα από τις ιμπεριαλιστικές-καπιταλιστικές κορυφές, χωρίς καμιά μαζική υποστήριξη, ούτε στον πόλεμο, ούτε στο φασισμό του, μετά τη συντριβή του ναζιφασισμού από την ΕΣΣΔ, θυσιάζοντας αυτή τότε εκατομμύρια σοβιετικούς πολίτες για να σώσει την ανθρωπότητα, όπως τώρα η Ρωσία στην Ουκρανία. Είναι ακριβώς γι’ αυτό το τελευταίο που ο ιμπεριαλισμός δεν έχει εξαπολύσει ακόμα τον Παγκόσμιο Ατομικό Πόλεμο. Γιατί η επέμβαση της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία, είχε ακριβώς τον προληπτικό χαρακτήρα ενάντια σ’ αυτόν τον πόλεμο και το ναζιφασισμό, αναλαμβάνοντας έτσι την πρωτοβουλία σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο παγκόσμιου ατομικού πολέμου, στ’ όνομα όλης της προοδευτικής κι επαναστατικής ανθρωπότητας, ώστε «τα δεινά της από αυτόν να είναι όσο το δυνατό λιγότερα» (Χ. Ποσάδας).
Κι όμως, οι γραφειοκρατικές ηγεσίες της αριστεράς εφάρμοσαν και εκλογικά μια τακτική ιδιόμορφης σταλινικής «τρίτης περιόδου» (όταν η σταλινική γραφειοκρατία των ΚΚ -δες Γερμανία κύρια- πολεμούσε σεχτάρια ενάντια σε κάθε άλλο αριστερό κόμμα -το αποκαλούσε σοσιαλαφασιστικό- και υποτασσόταν οπορτουνιστικά στον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό, κάνοντας μέτωπο ακόμα και με ναζί, σε τοπικές εκλογές, ενάντια στην αριστερά, με αποτέλεσμα ν’ ανοίξει το δρόμο στην επικράτηση του ναζισμού). Με άλλη μορφή, αλλά με το ίδιο αντεπαναστατικό περιεχόμενο, ήταν το μέτωπο ΝΔ-ΚΚΕ-Συνασπισμού ενάντια στο ΠΑΣΟΚ το 1989.! Με τον ίδιο αντεπαναστατικό τρόπο και περιεχόμενο όλες οι «αριστερές» γραφειοκρατικές ηγεσίες, κάθε απόχρωσης, πολέμησαν κύρια ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ, πέφτοντας -μαζί του- σ’ έναν ταυτόχρονο οπορτουνισμό-υποταγή στη ΝΔ και το σύστημα που αντιπροσωπεύει, όπως έκαναν και όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Ευτυχώς είναι λίγες οι ηγεσίες των κομμουνιστικών και των άλλων αριστερών κομμάτων στον κόσμο, που κάνουν μια τέτοια αντεπαναστατική πολιτική και τακτική, που ευνοεί, είτε άμεσα είτε έμμεσα, τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό. Αυτές οι γραφειοκρατικές ηγεσίες βρίσκονται κύρια στην Ευρώπη, όπως στην Ελλάδα. Εδώ, αδιαφορώντας εντελώς για το γεγονός ότι στην κυβέρνηση βρισκόταν η πολεμοχαρής και φασιστοειδής ΝΔ κι ότι έπρεπε επειγόντως αυτή ν’ ανατραπεί, έστρεψαν τα βέλη τους ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα -μαζί με την υποταγή της γραφειοκρατικής ηγεσίας αυτού του κόμματος, και σαν κυβέρνηση, στο σύστημα- τη μεγάλη μείωσή του και την προσωρινή έστω νίκη της ΝΔ! Και τώρα όχι μόνο δεν έκαναν αυτοκριτική γι’ αυτή τη νίκη της ΝΔ, αλλά φάνηκε ότι χάρηκαν γι’ αυτό, χαιρέκακα ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ!!!. Τόσο πορωμένες είναι αυτές οι ηγεσίες, που χάρηκαν για το γεγονός ότι καρπώθηκαν -για να κάνουν τί, μέσα στο σύστημα όπου δρουν και το νόθο «κοινοβουλευτικό» του παιχνίδι;- μερικές δεκάδες χιλιάδες ψήφους!!!. Είναι αυτό που λέμε: «το μαγαζάκι τους να ναι καλά», αδιαφορώντας για τα δεινά που περιμένουν τον ελληνικό λαό από μια πιθανή νίκη, μάλιστα αυτής, της ΝΔ!!! Μπορεί «ο λαός δεν ξεχνά τί σημαίνει δεξιά», αλλά οι γραφειοκρατικές ηγεσίες όχι μόνο το ξεχνούν, αλλά και τη διευκολύνουν, άμεσα ή έμμεσα και ταυτόχρονα θέλουν να το ξεχάσει και ο λαός. Ηγεσίες που δεν είναι Αντιδεξιές, δεν ανήκουν στην Αριστερά. Η βάση των κομμάτων τους είναι Αντιδεξιά κι Αριστερή.
Είναι οι ίδιες γραφειοκρατικές ηγεσίες που είτε στηρίζουν τον πόλεμο και το φασισμό του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού στην Ουκρανία και στον κόσμο, ενάντια στη Ρωσική Ομοσπονδία και τη συμμαχία της με την Κίνα-BRICS-κτλ, είτε του δίνουν ευνοϊκό άλλοθι, όπως αυτή του ΚΚΕ, με το να παρουσιάζουν τον κηρυγμένο από τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό παγκόσμιο πόλεμο ενάντια στην αντιιμπεριαλιστική επανάσταση και το σοσιαλισμό (που αντιπροσωπεύεται κύρια από τη Λαϊκή Δημοκρατία, Εργατικό Κράτος, της Κίνας, κάτω από την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματός της, αλλά και από τη Ρωσική Ομοσπονδία -και τα ΚΚ της- και τις συμμαχίες τους), σαν πόλεμο ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις!!!
Όπως έχουμε αναλύσει αυτές οι γραφειοκρατικές ηγεσίες της αριστεράς ενώνουν την ίδια στιγμή το σεχταρισμό με τον οπορτουνισμό τους. Έτσι κι αλλιώς ο Λένιν έλεγε ότι «είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος», αυτού της υποταγής στο σύστημα. Αλλά σήμερα, αυτές οι ηγεσίες, προκειμένου να σωθούν, πιασμένες σφικτά από το σύστημα και μάλιστα στην Ευρώπη χρηματοδοτούμενες από την ιμπεριαλιστική ΕΕ, πιάνονται κι από τις δύο όψεις του νομίσματος αυτού την ίδια στιγμή κι όχι σε διαφορετικές στιγμές της ιστορίας, όπως γινόταν πριν. Και μάλιστα με σεχταρισμό-διαμάχη απέναντι στην αριστερά και οπορτουνισμό-καιροσκοπισμό-υποταγή απέναντι στο σύστημα!!! Αλλά η «ιστορία -της “τρίτης περιόδου”- επαναλαμβάνεται πλέον σαν φάρσα». Πρώτα πρώτα από το γεγονός ότι ιμπεριαλιστικός πόλεμος και ναζιφασισμός δεν έχουν πλέον καμιά μαζική υποστήριξη, όπως κατάφερε για λίγο ο ναζιφασισμός, δεύτερο ότι ακόμα και ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης και της Ελλάδας, στρέφονται κύρια ενάντια στην υποταγή της χώρας στον αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό και παρουσιάζονται σαν φιλορωσικά και τέλος από το ότι, με διαφορετικές ίσως μορφές, έστω και με όχι τόσο γνήσιες -γνήσιες είναι αυτές του επιστημονικού σοσιαλισμού, του μαρξισμού-λενινισμού, «Κόμμα-Σοβιέτ-Διεθνής» (Χ. Ποσάδας)-, προχωράει και υλοποιείται το γεγονός ότι «βρισκόμαστε στην εποχή των σοσιαλιστικών επαναστάσεων» ήδη εδώ και πάνω από έναν αιώνα. Με τέτοιες μορφές, καλύτερα τις γνήσιες, θα σαρωθεί και μάλιστα βραχυπρόθεσμα και τελικά κάθε ΝΔ, στην Ελλάδα και στον κόσμο και κάθε γραφειοκρατία της αριστεράς, που αντιπροσωπεύουν και πρακτορεύουν από κοινού, άμεσα ή έμμεσα, την «επιθανάτια αγωνία» (Λ. Τρότσκι) του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού και τους πολεμικούς και φασιστικούς σπασμούς του.
Στην προεκλογική μας διακήρυξη είχαμε πει: Ο ΤΑΞΙΚΟΣ-ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΝΑΖΙΦΑΣΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Αυτό και έγινε, με αρνητική δυστυχώς έννοια, γιατί και η ΝΔ από τη μεριά της -γιατί φοβήθηκε- αλλά και οι γραφειοκρατικές ηγεσίες της αριστεράς, έκρυψαν προεκλογικά αυτή την ταξική-συστημική σύγκρουση στην Ουκρανία και τον κόσμο και το ότι στην πράξη είχαν υποταχθεί άμεσα ή έμμεσα στην ιμπεριαλιστική καπιταλιστική πολεμική και ναζιφασιστική επιθετικότητα: σαν υποστηρικτές του ΝΑΤΟ άλλοι (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) και με την αντεπαναστατική ουδετερότητα και ίσες αποστάσεις απέναντι στους συγκρουόμενους (ΚΚΕ). Προεκλογικά, απέναντι στις μάζες, που βλέπουν κι αισθάνονται αυτή την ταξική-συστημική φύση της σύγκρουσης, την έκρυψαν όλοι! Έκρυψαν ακόμα και την έστω μίνιμουμ σωστή θέση για άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο στην Ουκρανία, που είχαν κύρια το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ταυτόχρονα θα μπορούσε κι έπρεπε να γίνει η μίνιμουμ βάση για το μέτωπο της αριστεράς, όπως είχαμε αναφέρει. Πιστεύουμε ότι ήταν ένας από τους κύριους παράγοντες για τη μεγάλη μείωση της εκλογικής δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ κι αυτόν πρέπει να ξεπεράσει, ώστε ν’ ανακάμψει σημαντικά, απαιτώντας την άμεση απεμπλοκή της χώρας μας από την υποστήριξη στο ΝΑΤΟ και το ανδρείκελο, ναζιφασιστικό και πολεμικό καθεστώς του Ζελένσκι. Προβάλλοντας ταυτόχρονα την ανάγκη και δυνατότητα (ανεξάρτητα κι ενάντια, με έντονη κριτική, στις γραφειοκρατικές ηγεσίες) του Ενιαίου και Κυβερνητικού Μετώπου της Αριστεράς, για δημοκρατικές, συνδικαλιστικές, ατομικές ελευθερίες, «δικαιοσύνη παντού», για μια αξιοπρεπή ζωή, εργασία, υγεία, παιδεία, κατοικία, περιβάλλον για όλους, δείχνοντας ότι αυτό μόνο σε μια αντικαπιταλιστική-αντιιμπεριαλιστική προοδευτική πορεία της χώρας μπορεί να υλοποιηθεί. Επιστρέφοντας στις ιδρυτικές και συλλογικές άμεσα δημοκρατικές διαδικασίες και προσανατολισμούς του αρχικού αριστερού ΣΥΡΙΖΑ, ενάντια στην ίδια του τη γραφειοκρατία, που τον οδήγησε στην εντυπωσιακή ήττα.
Ο ελληνικός λαός, χωρίς ηγεσία της αριστεράς που να τον αντιπροσωπεύει στην ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική ωρίμανση και πάλη του, αναγκαστικά έμεινε στην ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, έτσι όπως το περιγράφουμε και αριθμητικά, σε ψήφους. Αλλά όπως έχουμε αναλύσει, στηριγμένοι όσο μπορούμε στα διδάγματα του μαρξισμού-λενινισμού και του τροτσκισμού-ποσαδισμού: ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΎ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ, ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΚΑΙ ΕΦΙΚΤΗ, ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΚΙ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ Η ΤΑΞΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ, ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ.
ΕΚΚ (Τ-Π), Ελληνικό Τμήμα της Τροτσκιστικής-Ποσαδικής 4ης Δεθνούς
29/5/2023